Κυριακή 21 Ιουνίου 2015

Τα σκουπίδια τους… «διώχνουν» από την Ηλεία!


«Επιστρέψαμε στις ρίζες μας για να προσφέρουμε μια καλύτερη ζωή για τα παιδιά μας, και τώρα αναγκαζόμαστε να φύγουμε. Μας διώχνουν τα σκουπίδια…», λέει ο Ηλίας Παντελής από τα Χανάκια, που φεύγει, για να προφυλάξει τα παιδιά του. Τέσσερις φορές γαστρεντερίτιδα σε δύο μήνες, και για τα δύο παιδιά, «ξεχείλισαν» το ποτήρι της υπομονής και την ανοχή της τετραμελούς οικογένειας που «τα μαζεύει όπως - όπως» για να ένα πιο καθαρό περιβάλλον, στην Αθήνα. Ναι, στην Αθήνα…μακριά από την «υγειονομική βόμβα» των σκουπιδιών.

   Ο Ηλίας Παντελής και η σύζυγός του, αποφάσισαν το 2011 να φύγουν από την Αθήνα και να ζήσουν στη γενέτειρα του Ηλία, τα Χανάκια, προκειμένου να μεγαλώσουν τις δυο κόρες τους - 8 και 10 χρόνων σήμερα - σ’ ένα υγιές περιβάλλον. Να τους δώσουν την ευκαιρία να μεγαλώσουν όπως πρέπει να μεγαλώνουν όλα τα παιδιά. Να αναπνέουν καθαρό αέρα, να βγουν στην αυλή και στις αλάνες - ακόμα και στο δρόμο - να κάνουν ποδήλατο και να παίξουν με τα άλλα παιδιά. «Μεγάλωσα εδώ και ήθελα να μεγαλώσουν και τα παιδιά μου σε υγιές περιβάλλον», λέει ο Ηλίας Παντελής.

   Κι αυτό ακριβώς έκαναν 4 χρόνια τώρα. Μέχρι τη στιγμή που «τα πάντα» καλύφθηκαν από τα σκουπίδια και ο αέρας άρχισε να μυρίζει «σαπίλα» από τα συσσωρευμένα εδώ και αρκετούς μήνες σκουπίδια, στις αυλές και στους δρόμους του χωριού. Τι κι αν, με τις προσπάθειες του Τ.Σ, λίγο πριν το Πάσχα το χωριό καθάρισε…Έκτοτε, η κατάσταση παραμένει τραγική και καθημερινά, όσο τα σκουπίδια αυξάνονται και οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν, γίνεται ολοένα και χειρότερη…

Τέσσερις γαστρεντερίτιδες σε δύο μήνες…

   Ο Ιατρικός Σύλλογος Πύργου - Ολυμπίας, είχε κρούσει άπειρες φορές τον κώδωνα του κινδύνου προς κάθε κατεύθυνση, για τους κινδύνους που εγκυμονούσε η κατάσταση αυτή για τη δημόσια υγεία. Μάλιστα, το Ιατρικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Πατρών, σε σχετική έκθεση που είχε συντάξει για τους κινδύνους από τη συσσώρευση των απορριμμάτων στην πόλη, και υπογράφεται από τον Διευθυντή του Τμήματος, Καθηγητή Μιχάλη Λεοτσινίδη, ανέφερε μεταξύ άλλων πως «…Οι κυριότερες ασθένειες που μεταδίδονται με τα διάφορα είδη μύγας - που αυξάνονται λόγω των σκουπιδιών - είναι: Τυφοειδής πυρετός και παράτυφοι, Δυσεντερία, Εντερίτιδες, Εντερικά παράσιτα, Τράχωμα, Φυματίωση, Ασθένεια του ύπνου, Τρυπανοσωμίαση, Τριήμερος πυρετός (φλεβοτόμος), Μύαση». Σημειώνεται επίσης, ότι με την αύξηση των θερμοκρασιών, αναμενόταν και εκρηκτική αύξηση του πληθυσμού της μύγας. Από τον Απρίλη λοιπόν - οπότε και συντάχθηκε η έκθεση - μέχρι σήμερα, οι θερμοκρασίες έχουν αυξηθεί αρκετά.

   Η οικογένεια του Ηλία Παντελή, τους τελευταίους μήνες, δεν κάνει άλλη δουλειά από το να «τρέχει» στο Νοσοκομείο, αφού και τα δυο κοριτσάκια, έχουν προσβληθεί από γαστρεντερίτιδα, τέσσερις φορές. «Την πρώτη φορά το ένα παιδί χρειάστηκε να νοσηλευτεί επί 10ημέρου περίπου για να μπορέσει να ανακάμψει. Όπως ήταν φυσιολογικό, από τα παιδιά «κωλύσαμε» κι εμείς, αλλά για τους ενήλικες είναι αλλιώς. Δυο μήνες τώρα πάμε κι ερχόμαστε στο Νοσοκομείο. Δεν αντέχουμε άλλο να βλέπουμε τα παιδιά μας να ταλαιπωρούνται. Γι’ αυτό τα μαζεύουμε και φεύγουμε.  Έπρεπε να διαλέξω, ή να μείνω και να παλέψω μέχρι το τέλος με τους ανεύθυνους για να αλλάξει αυτή η κατάσταση ή να «κάνω πίσω» για τα παιδιά μου. Και επέλεξα να φύγω για να σώσω τα παιδιά μου», λέει κουρασμένος, αγανακτισμένος και πικραμένος ο Ηλίας, αφού νιώθει «διωγμένος» από τον τόπο του.

Καθαρό αέρα …στην Αθήνα

   Το πιο «τραγικό» είναι ότι, έφυγαν από τη «χαβούζα» της Αθήνας για να αναπνέουν καθαρό αέρα για να ζήσουν στην «κόλαση» των σκουπιδιών στο χωριό τους. «Είναι τραγικό να είμαστε στο χωριό και να μην μπορούν τα παιδιά να βγουν από το σπίτι να παίξουν. Αναγκαζόμαστε λοιπόν να ξαναφύγουμε, γιατί κάποιοι είναι ανεύθυνοι και μας διώχνουν», λέει ο Ηλίας, εξηγώντας πως, σε πρώτη φάση θα φύγει η σύζυγός και τα δυο παιδιά του - μέσα στην επόμενη εβδομάδα - και θα ακολουθήσει ο ίδιος αργότερα, αφού τώρα, οι επαγγελματικές υποχρεώσεις δεν του επιτρέπουν να φύγει μαζί τους.

  Και μπορεί η ιδέα του να επιστρέψει να είναι πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού του, αφού αγαπά τον τόπο του και θέλει να ζήσει εδώ, αλλά, αν δεν υπάρχουν οι συνθήκες που θα εξασφαλίσουν στην οικογένεια ποιοτική διαμονή, δεν θα το επιχειρήσει ποτέ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου