Όπως έχει αναφερθεί μυστήριο καλύπτει το θέμα του τί ήταν τα περίφημα ιερά όπλα πού υπήρχαν μέσα στο άδυτο του ναού του Απόλλωνος, και τα οποία με θαυμαστό τρόπο βρέθηκαν μπροστά από τον ναό όταν έφθαναν στο τέμενος του θεού οι βάρβαροι Πέρσες για να το συλήσουν. Μια ιδέα για το τί μπορεί να ήταν κάποιο από τα ιερά αυτά όπλα μας δίνει ό θρύλος του Άβαντος, πού αναφέρεται στην θαυματουργή ασπίδα του «Άβαντεία ασπίς» οι περιπέτειες της οποίας έχουν ως έξης: Κάποτε κάποιος έφηβος έτρεψε σε φυγή ολόκληρο στράτευμα με την μαγική δύναμη της άσπίδος του, ή οποία αργότερα περιήλθε στον Δαναό, πού την ανήρτησε, αφιερώνοντας την στο Ηραίον του Άργους. Ό Λυγκεύς έτόλμησε να ξεκρεμάσει το αφιέρωμα και να το προσφέρει στον γιό του Άβαντα, ό οποίος μόνον με αυτή καθυπέταξε τους αντιπάλους του, διότι ή παρουσία της άσπίδος έτρεπε σε φυγή τους εχθρούς. Με την παράδοση αυτή συνδεόταν και το πανάρχαιο έθιμο σύμφωνα με το οποίο οι νικητές των αγώνων του Άργους ελάμβαναν εκτός από τον στέφανο και για έπαθλο μια ασπίδα. Αυτή την παράδοση περί Άβαντείας άσπίδος χρησιμοποίησε εντέχνως ό Βιργίλιος, για να κολακεύσει τον αυτοκράτορα Αύγουστο, πού ένίκησε τόν Αντώνιο στο Ακτιο (31 π.Χ.). Οι θεοί ετάχθησαν τάχα υπέρ του Οκταβιανού Αυγούστου και τον έκαναν ικανό να παραλάβη την θαυματουργή ασπίδα, την οποία ό Αινείας φεύγοντας από την Τροία κρέμασε στην πύλη του ναού τού Απόλλωνος στο Ακτιο. Αλλά δεν ήταν συνηθισμένες ασπίδες και εκείνες του Ηρακλέους και του Αχιλλέως. Ή Ασπίς Ηρακλέους είναι ένα από τα πιο περίεργα αρχαιοελληνικά κείμενα και αναφέρεται στην περίφημη ασπίδα τού μεγίστου θρυλικού ήρωος του Ελληνισμού. Ό θείος ποιητής Ησίοδος περιγράφει αυτήν ως ουράνια: «Χερσί γε μήν σάκος είλε παναίολον, ουδέ τις αυτό ούτ' έρρηξε βαλών ούτ' έθλασε θαύμα ίδέσθαι πάν μέν γάρ κύκλω τιτάνω λευκώ τ' έλέφαντι ήλέκτρω θ' ύπολαμπές έην χρυσω τε φαεινω λαμπόμενον, κυάνου δέ διά πτύχες ήλήλαντο...» (στ. 139-143). Πήρε λοιπόν στα χέρια του την ασπίδα πού ήταν σαν πανάλαφρο μπαλόνι (σάκος παναίολον), πού κανένας ποτέ δεν την έσχισε ή την έσπασε χτυπώντας την, και ήταν θαυμάσιο να την κοιτάζεις. Γιατί ολόκληρη ή κυκλική της επιφάνεια λαμποκοπούσε από τιτάνιο, και από λευκό ελεφαντόδοντο κι από κεχριμπάρι κι άστραφτε από το χρυσάφι το λαμπερό, την διαπερνούσαν δε πολλές βαθυγάλαζες ταινίες... Από την συνέχεια του κειμένου φαίνεται ότι στην μέση της άσπίδος βρισκόταν ένας δράκος, του όποιου τα μάτια έλαμπαν σαν την φωτιά και πού είχε μια σειρά λευκά δόντια, τρομερά και απλησίαστα. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δώσει κανείς στην αναφορά του Ησιόδου, ότι πάνω στο φρικτό του μέτωπο (τού δράκοντα) πετούσε ή Εριδα ή τρομερή πού ξεσηκώνει ταραχές ανάμεσα στους άνδρες, ή καταραμένη πού συνηθίζει να παίρνει τον νουν και τον λογισμό των ανδρών, εκείνων πού με έχθρα πολεμούν τον γιό τού Διός. Μήπως ευρισκόμεθα ενώπιον ενός άγνωστου όπλου (ψυχοτρονικού πολέμου;) πού προκαλούσε μανία και πανικό στους εχθρούς; (Αυτό είναι το ερώτημα πού ανακύπτει από το προαναφερθέν σημείο της περιγραφής τού θεϊκού ποιητή Ησιόδου). Προβληματισμό προκαλούν οι αμέσως ακολουθούντες στίχοι: «τών καί ψυχαί μέν χθόνα δύνουσ' Άϊδος εϊσω αυτών, όστέα δέ σφι περί ρινοΐο σαπείσης Σειρίου άζαλέοιο μελαίνη πύθεται αϊη» (στίχοι 151-153). Το απόσπασμα αυτό μεταφράζεται ως εξής: «Οι ψυχές εκείνων μπαίνοντας στην γη χώνονται βαθειά στον Άδη, και τα κόκκαλα τους, μόλις οι σάρκες, πού τα περιβάλλουν, λειώσουν από το κάμα τού Σειρίου, σαπίζουν μέσα στην μαύρη γη». Στους στίχους αυτούς, όπως υποστηρίζει ό Θεόδωρος Άξιώτης στην «ΑΡΓΩ», τονίζεται ότι ο κυριότερος ρόλος της ασπίδος ήταν εκείνος των ουρανίων ταξιδιών.
Μετά το συνωστισμό της Ρεπούση μας προέκυψε νέος… Ρεπούσης, αυτή τη φορά για το αλβανικό έπος.
Η εφημερίδα Αυγή, κομματικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ δημοσιεύει άρθρο όπου το στέλεχος του κόμματος, Νάσος Θεοδωρίδης... (ναι, αυτό το άτομο ακόμα προκαλεί), χαρακτηρίζει το Αλβανικό έπος «μύθο» και ότι η Ελλάδα μπήκε σε ένα ιμπεριαλιστικό πόλεμο!!!
Ότι υπήρχαν λιποτάκτες που εκτελέστηκαν, ότι ο πόλεμος στα βουνά ήταν ταξικός αφού εκεί πολεμούσαν οι φτωχοί ενώ κάποιοι άλλοι βρίσκονταν στα πολυτελή ξενοδοχεία της Αθήνας και άλλα τέτοια.
Αναφέρει χαρακτηριστικά το άρθρο:
Υποστηρίζω ότι η εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτό το σφαγείο θα έπρεπε να είχε αποφευχθεί.
Η 28η Οκτωβρίου δεν σήμαινε ούτε την «ενότητα» ούτε «το μεγαλείο του έθνους», αλλά την είσοδο της Ελλάδας σε ένα παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
Η άγρια σύγκρουση που ξετυλίχτηκε πάνω στα βουνά της Ηπείρου και της Αλβανίας έδειξε ανάγλυφα την ταξική της φύση.
Στις πρώτες γραμμές φτωχοί άνθρωποι, πέθαιναν από τη γάγγραινα, έλιωναν από την ψείρα, περίμεναν απελπισμένα τροφή.
Πιο πίσω οι αξιωματικοί με τις ορντινάντσες τους έδιναν τις διαταγές.
Και ακόμα πιο πίσω, στα πολυτελή ξενοδοχεία της Αθήνας, ο αρχιστράτηγος Παπάγος και το επιτελείο της «Αυτού Μεγαλειότητας»…
Και συνεχίζει λέγοντας ότι η μορφολογία του εδάφους και η ανετοιμότητα των Ιταλών, κι όχι ο ηρωισμός των Ελλήνων φαντάρων, ήταν αυτά που έδωσαν τη μάχη.
Προφανώς ο στόχος του στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ είναι να προκαλέσει αμφισβητώντας το αλβανικό έπος την ημέρα της εθνικής εορτής.
Δεν ξέρουμε αν το κάνει κατά παραγγελία από τον Τσίπρα ή λόγω της προσπάθειάς του να αυτοπροβληθεί ως μεγάλος ιστορικός αναλυτής.
Η εφημερίδα Αυγή, κομματικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ δημοσιεύει άρθρο όπου το στέλεχος του κόμματος, Νάσος Θεοδωρίδης, χαρακτηρίζει το Αλβανικό έπος «μύθο» και ότι η Ελλάδα μπήκε σε ένα ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Ωστόσο, θα πρέπει να σημειώσουμε ορισμένα σημεία με αφορμή το άρθρο του.
Κατ' αρχάς κάθε αγώνας έχει και ταξικά στοιχεία ωστόσο στην περίπτωση του Ελληνοϊταλικού πολέμου στη Βόρεια Ήπειρο και την Αλβανία αυτό που επικράτησε ήταν το εθνικό στοιχείο, όπου εθνικό όχι αυτό που πρεσβεύει η Χρυσή Αυγή. Ήταν η αγάπη για την πατρίδα και η πίστη ότι δεν μπορεί κανείς να περάσει από την Ελλάδα κάνοντας παρέλαση.
Αυτό κινητοποίησε χιλιάδες φτωχούς Έλληνες να πάρουν τα όπλα.
Ευτυχώς ζουν ακόμη πατεράδες και παππούδες μας για να μας διηγηθούν τον ενθουσιασμό της χώρας και την εθνική ενότητα για την αντιμετώπιση του κινδύνου.
Προφανώς δε γινόταν κανένα πάρτι στα βουνά.
Προφανώς οι ψείρες, η φτώχεια, η πείνα και το κρύο κάνουν τον άνθρωπο να λυγίσει.
Προφανώς και θα υπήρχαν λιποτάκτες.
Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι, ούτε αντέχουν το ίδιο.
Ας ρωτήσουν πολλούς δηλωσίες αριστερούς για να μάθουν.
Και προφανώς στους πολέμους πηγαίνουν οι χαμηλότερες κοινωνικές τάξεις.
Σε κανέναν πόλεμο δεν ήταν στην πρώτη γραμμή οι αριστοκράτες και οι αστοί.
Αυτό τι σημαίνει;
Ότι το αλβανικό έπος δεν εξέφραζε την ενότητα του ελληνικού λαού επειδή κάποιοι στρατηγοί ήταν στην Αθήνα;
Μας λέει η στελεχάρα του ΣΥΡΙΖΑ ότι είναι μύθος το αλβανικό έπος διότι δε νίκησαν οι Έλληνες.
Έχασαν οι Ιταλοί λόγω της ανετοιμότητάς τους και της μορφολογίας του εδάφους.
Δηλαδή επειδή οι Ρώσοι εκμεταλλεύτηκαν το βαρύ χειμώνα και νίκησαν τους ναζί, αυτό δε σημαίνει ότι πολέμησαν ηρωικά αλλά όλα τα έκαναν τα… χιόνια.
Επίσης, το άρθρο αναφέρει ότι το τελεσίγραφο του Μουσολίνι ήταν μια… απλή διέλευση των Ιταλικών δυνάμεων από την Ελλάδα, κι άρα η χώρα μας θα μπορούσε να είχε αποφύγει τον πόλεμο.
Κι ότι φταίει ο εθνικιστικός παροξυσμός για τη… σύμπλευση του ελληνικού λαού με τον Μεταξά.
Μα ποιος χέστηκε για τον Μεταξά κύριε;
Ο Ελληνικός λαός όταν του είπαν ότι έχουμε πόλεμο δε σκέφτηκε αν ήταν απλή διέλευση.
Τα σύνορά του ήθελε να φυλάξει.
Αν για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι απλή διέλευση ας αφήσουμε τους Τούρκους να κάνουν μια τέτοια… απλή διέλευση μέχρι το Σύνταγμα.
Θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς απλή διέλευση και την εισβολή των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν ή των Αμερικανών στο Ιράκ, κι έτσι τίποτε δεν θα ήταν πόλεμος και κανείς δεν θα σκοτωνόταν.
Με τη λογική αυτή φυσικά ο αδύναμος θα άφηνε τον ισχυρό να εισβάλει στη χώρα του και δεν έγινε και τίποτε βρε αδερφέ. Μια απλή εισβολή.
Κι έτσι, θα σβήναμε με μια μονοκονδυλιά το αλβανικό έπος, τους Έλληνες που πολέμησαν σαν ήρωες Ιταλούς και Γερμανούς, την εθνική αντίσταση.
Γιατί να κάνουν αντίσταση, μια απλή διέλευση των ναζί ήταν.
Το άρθρο που προκάλεσε σάλο έφερε και ανακοίνωση της ΝΔ η οποία ρωτά τον Αλ. Τσίπρα: «Συμφωνεί ή όχι με όσα δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα του κόμματος «ΑΥΓΗ», γραμμένα από στενό του συνεργάτη και χαρακτηρίζουν «μύθο» το αλβανικό έπος;
Συμφωνεί ή όχι με το άρθρο που υποστηρίζει πως πολλοί Έλληνες στρατιώτες λιποτάκτησαν και δεν ήταν το φρόνημα των Ελλήνων και η θέλησή τους που οδήγησε στη μεγάλη νίκη, αλλά το ότι οι Ιταλοί ήταν ανέτοιμοι και η μορφολογία του εδάφους ευνοϊκή;
Συμφωνεί ή όχι με το γνωστό στέλεχός του ΣΥΡΙΖΑ Νάσο Θεοδωρίδη, που απαιτεί μάλιστα να αλλάξουν τα σχολικά βιβλία για να αποκατασταθούν τα «ψεύδη»;
Ο κ. Τσίπρας ας αποδοκιμάσει, πρώτα, εμπράκτως τις ακραίες συνιστώσες του και ύστερα ας επικαλεστεί το παράδειγμα του έπους του 1940- 41, που έκανε όλον τον πλανήτη να λέει πως «οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες».
Πάντως, το άρθρο πήρε την πρώτη απάντηση από άλλο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ τον Γιάννη Χατζηαντωνίου ο οποίος όπως χαρακτηριστικά σημείωνε με αφορμή το άρθρο του Νάσου Θεοδωρίδη «Η Ελληνική κοινωνία χρειάζεται νέο πολιτικό υποκείμενο.Ένα νέο, πατριωτικό, δημοκρατικό και ριζοσπαστικό κόμμα της Αριστεράς, ηγεσία των εθνικών και κοινωνικών αγώνων του λαού.Απόψεις όπως αυτή του Ν.Θ., σεβαστές ως ιδιαιτερότητα, είναι απόψεις που δεν μπορούν να είναι απόψεις ενός κόμματος που διεκδικεί να καθορίζει τη μοίρα του λαού και το μέλλον της χώρας».
Το άρθρο της Αυγής
69 χρόνια μετά την τραγωδία του θανάτου και της αναπηρίας δεκάδων χιλιάδων φαντάρων, έχει έρθει η ώρα για μια ψύχραιμη ιστορική αποτίμηση που να απαντάει στο ερώτημα αν τελικά βγήκε κερδισμένη η ελληνική κοινωνία από μια εξ αντικειμένου σύμπλευση με το φασιστικό καθεστώς Μεταξά στην οποία οδηγήθηκε από τον εθνικιστικό παροξυσμό της εποχής, προκειμένου να αποτραπεί η απλή διέλευση ενός άλλου φασιστικού στρατού, με μόνο επιχείρημα ότι ο δεύτερος στρατός ήταν «ξένος» (αλλά εξίσου φασιστικός).
Υποστηρίζω ότι η εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτό το σφαγείο θα έπρεπε να είχε αποφευχθεί.
Η 28η Οκτωβρίου δεν σήμαινε ούτε την «ενότητα» ούτε «το μεγαλείο του έθνους», αλλά την είσοδο της Ελλάδας σε ένα παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
Η άγρια σύγκρουση που ξετυλίχτηκε πάνω στα βουνά της Ηπείρου και της Αλβανίας έδειξε ανάγλυφα την ταξική της φύση.
Στις πρώτες γραμμές φτωχοί άνθρωποι, πέθαιναν από τη γάγγραινα, έλιωναν από την ψείρα, περίμεναν απελπισμένα τροφή.
Πιο πίσω οι αξιωματικοί με τις ορντινάτσες τους έδιναν τις διαταγές.
Και ακόμα πιο πίσω, στα πολυτελή ξενοδοχεία της Αθήνας, ο αρχιστράτηγος Παπάγος και το επιτελείο της «Αυτού Μεγαλειότητας»…
Υπάρχουν πολλοί μύθοι για τον ελληνοϊταλικό πόλεμο.
Ο πρώτος είναι ότι οι φαντάροι μας με εφ' όπλου λόγχη στείλανε τους δειλούς εχθρούς στα βάθη της Αλβανίας.
Η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική.
Ο ελληνικός στρατός ήταν προετοιμασμένος γι” αυτή τη σύγκρουση.
Ήδη από την άνοιξη1939 το Γενικό Επιτελείο Στρατού είχε καταστρώσει ανάλογα σχέδια.
Και από τον Ιούνη 1940 ο ελληνικός στρατός βρισκόταν ουσιαστικά σε κατάσταση «μυστικής επιστράτευσης».
Στα σχολικά βιβλία και στα πατριωτικά αφιερώματα η «θέληση» και το «φρόνημα» ήταν ο αποφασιστικός παράγοντας για το «έπος της Αλβανίας».
Η αλήθεια είναι ότι ήταν η μορφολογία του εδάφους, το βεβιασμένο της ιταλικής επίθεσης -με όλες τις δυσκολίες ανεφοδιασμού από τα ακατάλληλα λιμάνια της Αλβανίας- και μια πολύ ισχυρή ελληνική στρατιωτική μηχανή.
Επίσης αποκρύπτεται ότι υπήρχαν πολλοί που αρνούνταν να υποταχτούν σε αυτήν τη χαρούμενη εικόνα της «εθνικής πανστρατιάς».
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Θ. Χατζής, μετέπειτα γραμματέας του ΕΑΜ αναφέρει στις αναμνήσεις του ότι στις αρχές Νοέμβρη εκτελέστηκαν επί λιποταξία τέσσερις φαντάροι του συντάγματός του, επειδή είχαν λείψει μόνο μια μέρα και ξαναγύρισαν: «Απογοήτευση και πένθος έπεσε στο Σύνταγμα.
Στην πορεία μάθαμε πως και σε άλλα Συντάγματα έγιναν παρόμοιες δίκες για μικρές πειθαρχικές παραβάσεις και επακολούθησαν διαδοχικές εκτελέσεις, κατά περίεργη “συγκυρία” μόνο Μακεδόνων που μιλούσαν τη σλαβική γλώσσα και όλοι τους σχεδόν ήταν χαρακτηρισμένοι “βουλγαροκομμουνιστές’».
Ήταν και κάτι άλλο που ερέθιζε τους φαντάρους.
Οι καλαμαράδες της Αθήνας παρουσίαζαν τον πόλεμο σαν τρικούβερτο γλέντι με χαρές και τραγούδια για τους Έλληνες φαντάρους.
Κρύβανε την πραγματικότητα.
Συνήθως στα αφιερώματα για την 28η Οκτωβρίου, βλέπουμε επίκαιρα της εποχής με τα πλήθη ενθουσιασμένα να χαιρετάνε εκείνους που φεύγουν για το μέτωπο.
Πράγματι, κάθε φορά που αρχίζει ένας τέτοιος πόλεμος, η πλειοψηφία παρασύρεται από ένα κύμα εθνικισμού και πολεμόχαρων αισθημάτων.
Όμως, καθώς περνούν οι μέρες, φανερώνεται όχι μόνο η φρίκη του πολέμου αλλά και ποιος την πληρώνει, οπότε οι διαθέσεις αλλάζουν.
Ο Δ. Λουκάτος καταγράφει αυτή την αλλαγή στο ημερολόγιο που κρατούσε και έχει δημοσιευτεί με τίτλο «Οπλίτης στο Αλβανικό Μέτωπο Ημερολογιακές Σημειώσεις 1940-’41»: «Ένα περίεργοπράγμα.
Κανείς απ΄ όλους τους “Εμπέδους” δεν θέλει να φύγει για το Μέτωπο.
Όλοι θα “τανε ευτυχείς αν τους κρατούσανε εδώ.
Πού είναι λοιπόν τα φανταχτερά λόγια “οι φαντάροι μας αδημονούν να μεταβούν εις την πρώτην γραμμήν;».
Οι αριστεροί γυμνοσάλιαγκες του Σύριζα, οι οποίοι έλαβαν κάποιο αξίωμα στην συγκυβέρνηση Σύριζα- Ανέλ στην προσπάθεια τους να γλύφουν επ αόριστον τα αφεντικά τους για μια ανώτερη θέση σε μια Υπουργική καρέκλα, συνεχίζουν το ανθελληνικό τους παραλήρημα είς υγείαν της Νέας Τάξης Πραγμάτων ώστε να προωθήσουν σύμφωνα με την Ατζέντα 21 την νέα γενιά αμόρφωτων ανθρώπων.
Ο λόγος γίνεται για τον Υπουργό Παιδείας Νίκο Φίλη, ο οποίος, μετά από την επερχόμενη κατάργηση των Θρησκευτικών σε μάθημα Θρησκειολογίας, προμηνύει και την κατάργηση του μαθήματος της Φυσικής Αγωγής στο Δημοτικό.
Ουδέ ποτέ αυτός ο άνθρωπος έχει διδαχτεί την έννοια του "νους υγιής εν σώματι υγιή" αν κρίνουμε από την πλαδαρότητα που τον διακρίνει και τις ανύπαρκτες πνευματικές του δυνάμεις.
Παρακάτω, θα διαβάσουμε τι δήλωσε ο Υπουργός στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής:
« Εχουμε ένα σχολείο που έχει παραφορτωθεί με διάφορα μαθήματα, συχνά εις βάρος του κύριου προγράμματος του σχολείου. Και αυτό πρέπει να το δούμε. Είναι ένα σχόλιο το οποίο κάθε χρόνο ξοδεύει πολλά χρήματα για βιβλία τα οποία δεν διδάσκονται στα σχολεία.»
«Όσοι έχετε κάποια στιγμή σχέση με το Δημοτικό, θα ξέρετε ότι υπάρχει για παράδειγμα βιβλίο γυμναστικής στο Δημοτικό. Ουδείς το άνοιξε ποτέ. Δεν διανοήθηκε γυμναστής να ανοίξει βιβλίο γυμναστικής για να κάνει μάθημα στα παιδιά. Μοιράστηκε σε όλα τα παιδιά όμως.»
«Θα μπορούσα και άλλες τέτοιες περιπτώσεις να αναφέρω, δεν θέλω να κάνω τώρα μια αναφορά, που μπορεί να αδικήσει την εκπαίδευση, πάντως υπάρχει ένα ζήτημα να δούμε, ποια μαθήματα διδασκόμαστε, πώς τα διδασκόμαστε, ποια είναι η διδακτέα ύλη.»
Ηρθαν λοιπόν οι γιαλαντζί αριστεροί για να αλλάξουν σχεδόν όλο το σύστημα παιδείας που υπήρχε μέχρι σήμερα- το οποίο κατά την γνώμη τους είναι αναχρονιστικό και περριτό.
Ρίχνοντας μια πρόχειρη ματιά στα περιεχόμενα του βιβλίου της Γυμναστικής, διαπιστώνουμε ότι η ύλη του βιβλίου όχι μόνο δεν είναι άχρηστη σύμφωνα με τις δηλώσεις του Νίκου Φίλη, αλλά απόλυτα χρήσιμη και εκπαιδευτική για κάθε Ελληνόπουλο.
Σκοπός του βιβλίου είναι να παρουσιάσει και να αναλύσει τις μεθόδους διδασκαλίας και τους τρόπους βελτίωσης της παρακίνησης των μαθητών του Δημοτικού, και να διευκρινίσει τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να αντιμετωπίζονται θέματα φυσικής κατάστασης με στόχο την δια βίου άσκηση για υγεία και να προτείνει τρόπους εφαρμογής της διαθεματικής προσέγγισης μέσα από το μάθημα της φυσικής αγωγής.
Στην πρώτη ενότητα του βιβλίου ένας Ελληνας Ολυμπιονίκης οδηγεί τα παιδιά μέσα σε ενα ταξίδι στο χώρο και το χρόνο από την Μινωική εποχή μέχρι σήμερα με σκοπό να κατανοήσουν ότι η ιστορία του αθλητισμού στην Ελλάδα έχει άμεση σχέση με την ιστορία και τον πολιτισμό της χώρας μας.
Καταλάβετε λοιπόν, ότι αυτά τα ανθελληνικά σκουλήκια που έχουμε φορτωθεί στο κεφάλι μας έχουν ως σκοπό να αφανίσουν οτιδήποτε μπορεί να θυμίζει Ελλάδα και να δημιουργήσουν παραγωγή πολιτών με μειωμένη μόρφωση σύμφωνα με τους στόχους της Ατζέντα 21.
Όσο απίστευτο και αν ακούγεται, είναι η φρικτή πραγματικότητα.
Ο Τζων Χόλντρεν, είναι ο επιστημονικός σύμβουλος του Πλανητάρχη, Μπάρακ Ομπάμα.
Όπως θα δείτε και στο βίντεο, ο άνθρωπος αυτός έχει εκδώσει βιβλίο, στο οποίο υποστηρίζει πως ο ιδανικός πληθυσμός του πλανήτη, είναι ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι λιγότεροι από τον υπάρχοντα πληθυσμό.
Πως όμως θα μπορούσε να επιτευχθεί αυτό;
Η απάντηση είναι απλή… Μια γενοκτονία.
Αναφέρεται πως πιθανή «λύση» θα μπορούσε να είναι, να μας ρίχνουν χημικές ουσίες στο νερό ενώ παράλληλα γίνεται λόγος και για «αναγκαστικές αμβλώσεις¨.
Αυτό το τερατούργημα ο ίδιος το αποκαλεί, όπως θα δείτε και στο βίντεο, «Πλανητικό καθεστώς», δηλάδη μια παγκόσμια αυτοκρατορία, μια υπερεθνική παγκόσμια κυβέρνηση, που θα ελέγχει κάθε πτυχή της ανθρώπινης ζωής.
Μετά τη σχετική τροποποίηση του Κώδικα Τραπεζικής Δεοντολογίας, τώρα έρχεται και η απόφαση του υπουργείου Δικαιοσύνης για μη παράταση της αναστολής πράξεων αναγκαστικής εκτέλεσης, όπως οι πλειστηριασμοί…
Με απόφαση του υπουργείου Δικαιοσύνης δεν παρατείνεται εκ νέου η ισχύς της υπουργικής απόφαση του περασμένου Ιουλίου για αναστολή πράξεων αναγκαστικής εκτέλεσης, όπως οι πλειστηριασμοί.
Σημειώνεται ότι το ζήτημα των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας αποτελεί ζήτημα στο οποίο υπάρχει μεγάλη διαφωνία ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους δανειστές, γεγονός που καθυστερεί την αξιολόγηση για την εκταμίευση της δόσης των δύο δισ. ευρώ.
Σύμφωνα με την απόφαση:
«Το Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανακοινώνει ότι δεν παρατείνεται εκ νέου η ισχύς της υπ’ αριθμ. 49214/21−7−2015 Κοινής Υπουργικής Απόφασης «Αναστολή πράξεων αναγκαστικής εκτέλεσης, καταβολής δικαστικών παραβόλων, εγγυοδοσιών και χρηματικών ποσών από μετατροπή ποινών» (Β΄ 1525), η οποία έχει ήδη παραταθεί μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2015 με την υπ’ αριθμ. 57384/31−8−2015 όμοια (Β΄ 1867) και στη συνέχεια μέχρι 31 Οκτωβρίου 2015 με την υπ΄ αρ. 70905/29.9.2015 όμοια (Β’ 2110)».
Υπενθυμίζεται ότι απόφαση με την οποία τροποποιείται ο Κώδικας [Τραπεζικής] Δεοντολογίας, που δημοσιεύτηκε στο Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως Τεύχος Β’, αρ. 2219, της 15ης Οκτωβρίου 2015, με υπογραφή του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα, ανοίγει επίσης τον δρόμο για τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας:
Η Τουρκία "δεσμεύει" για ένα μήνα την "καρδιά" του Αιγαίου, για ασκήσεις με πραγματικά πυρά.
Για έναν μήνα θα βαράνε κανονιές έξω από την ...Εύβοια!!!
Στον χάρτη που δημοσιεύουμε φαίνεται η περιοχή που έχει δεσμευτεί από την Άγκυρα για την περίοδο 15 Νοεμβρίου-15 Δεκεμβρίου.
Όλο και συχνότερα η Τουρκία επιλέγει να δεσμεύει περιοχές οι οποίες "χωρίζουν" το Αιγαίο στη μέση δημιουργώντας συνθήκες για κλίμα έντασης και προστριβών στα ελληνοτουρκικά.
Σε πολλές περιπτώσεις δεν χρησιμοποιεί καν τις περιοχές που δεσμεύει,αφού ο στόχος δεν είναι οι ασκήσεις αλλά ο "εθισμός" της Ελλάδας αλλά κυρίως των "συμμάχων" σε NATO και ΕΕ ,ότι όλα αυτά είναι περίπου φυσιολογικά.
Κι όλα αυτά τη περίοδο που με πολύ θράσος Βερολίνο και Βρυξέλλες μας ...επιπλήττουν επειδή είμαστε καχύποπτοι στην πρόταση για Ελληνοτουρκική συνεργασία στο Αιγαίο για το προσφυγικό.
Ο χάρτης επιβεβαιώνει την Ελληνική δυσπιστία.
Βέβαια είναι να απορεί κανείς όχι με την Τουρκία αλλά με την χώρα μας και τις ανύπαρκτες αντιδράσεις της...
Αρκεί να σκεφτεί κανείς τι θα γινόταν εάν η Ελλάδα έπραττε το ίδιο έξω από την Σμύρνη!
Αυτά είναι λογικό να συμβαίνουν όμως, όταν η πολιτική άμυνας της χώρας περιορίζεται σε παρελάσεις και γελοίες φωτογραφήσεις του υπουργού Εθνικής Άμυνας Πάνου Καμμένου και του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, ντυμένοι τσολιάδες ή κομάντο...
Αυτά συμβαίνουν όταν το κράτος δεν υπάρχει και έχει αντικατασταθεί έστω και σαν έννοια από μια καρικατούρα ανέξοδης και ατερμάτιστης γελοιότητας!
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ… 29 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1947… Το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο και η Ολλανδία σχηματίζουν τη Μπενελούξ (Benelux), που θα αποτελέσει τον πρόδρομο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
H Μπενελούξ (Benelux) ήταν μια οικονομική ένωση στη δυτική Ευρώπη που περιελάμβάνε τρεις γειτονικές χώρες Βασίλεια, το Βέλγιο (België), την Ολλανδία (Nederland), και το Λουξεμβούργο (Luxemburg). Το όνομα διαμορφώθηκε από την αρχή του ονόματος της κάθε χώρας-μέλους, και δημιουργήθηκε για την τελωνειακή ένωση της Μπενελούξ, αλλά χρησιμοποιείται τώρα με έναν γενικότερο τρόπο. 2 Η Ένωση αυτή δημιουργήθηκε με την Συνθήκη για την ίδρυση της Τελωνειακής Ένωσης των Χωρών Μπενελούξ που υπογράφηκε στις 5 Σεπτεμβρίου του 1944 από τις εξόριστες στο Λονδίνο κυβερνήσεις των τριών παραπάνω χωρών. Με την συμφωνία αυτή καθορίζονταν σε γενικές γραμμές τα ακόλουθα: Ένα διοικητικό συμβούλιο για τα τελωνεία και των τριών μελών Χωρών. Ένα συμβούλιο για την οικονομική ένωση, και Ένα συμβούλιο για τις εμπορικές συμφωνίες. Η συμφωνία αυτή προβλεπόταν να εγκριθεί και να ισχύσει με την επάνοδο των κυβερνήσεων στις χώρες τους, πλην όμως αυτό εσωτερικές συνθήκες των χωρών δεν το επέτρεψαν. Έτσι στις 14 Μαρτίου του 1947 υπεγράφη νέα συμφωνία, αυτή τη φορά στη Χάγη η οποία προέβλεπε χωρίς δασμούς σε διακινούμενα προϊόντα μεταξύ των χωρών καθώς και περιορισμό τελών ή χωρίς σε προϊόντα που προέρχονταν από υπερπόντιες κτήσεις (βελγικές και ολλανδικές). Αυτή τέθηκε σε εφαρμογή από τις 1 Ιανουαρίου του 1948. Σημειώνεται ότι στις 17 Μαρτίου του 1948 οι Χώρες Μπενελούξ υπέγραψαν στις Βρυξέλλες, μετά της Αγγλίας και Γαλλίας μία πεντηκονταετή αμυντική συνθήκη περί αμοιβαίας βοήθειας σε περίπτωση που οποιοδήποτε μέλος – Χώρα θα δεχόταν εξωτερική ένοπλη επίθεση, η οποία περιελάμβανε εκτός των διαφόρων αμυντικών όρων και άλλους εμπορικούς, οικονομικούς και συντονιστικούς όρους. Τον Ιούνιο του ίδιου έτους που συνήλθε η διάσκεψη της Μπενελούξ στο Πύργο των Αρδεννών (1948) λήφθηκε η απόφαση με την οποία θα επέρχονταν σε ελάχιστο χρόνο ο συντονισμός της νομισματικής πολιτικής και των τριών χωρών, ισοσκέλιση του προϋπολογισμού τους και κατάργηση των πιστώσεων και του ελέγχου των τιμών. Μάλιστα προβλεπόταν ότι σε περίπτωση που μετά την επάνοδο των τιμών στα φυσιολογικά επίπεδα διαφαίνονταν ανισότητα θα λαμβάνονταν μέτρα προς καθορισμό της τιμής του εξωτερικού συναλλάγματος. Εξ αυτού ειδικά του λόγου αναγκάσθηκε η Ολλανδία να εγκαταλείψει κάθε επέκταση της βιομηχανίας της υαλουργίας προς αποφυγή ανταγωνισμού με το Βέλγιο. Σε αντάλλαγμα αυτού το Βέλγιο αναγνώρισε το πρωτείο της Ολλανδίας στις ναυτιλιακές μεταφορές. Στη πραγματικότητα η μετάβαση από του παλαιού υφισταμένου τελωνειακού συστήματος στην οικονομική αυτή ένωση πραγματοποιήθηκε το 1950, αν και τότε υπολογιζόταν σε ειδική έκθεση ότι η ολοκλήρωση της Ένωσης θα πραγματοποιούταν περί το τέλος του 1952. Σημειώνεται ότι η Ένωση αυτή βασίστηκε αρχικά στη παλαιότερη Χανσεατική Ένωση καθώς επίσης και στο Σχέδιο Μάρσαλ. Η Μπενελούξ έπαψε να υπάρχει το 1960, όταν αντικαταστάθηκε από την Οικονομική Ένωση της Μπενελούξ. Είχε προηγηθεί η (ακόμα υπάρχουσα) Οικονομική Ένωση Βέλγιου-Λουξεμβούργου του 1925. Η ίδρυσή της συνέβαλε στην ίδρυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), αν και οι άμεσοι πρόδρομοι της ΕΕ ιδρύθηκαν αργότερα (η ΕΚΑΧ το 1951 και η ΕΟΚ το 1957). Οι τρεις χώρες ήταν επίσης ιδρυτικά μέλη αυτών των οργανώσεων, μαζί με τη Δυτική Γερμανία, τη Γαλλία, και την Ιταλία. Η Συνθήκη της Ρώμης αρθ. 306 ορίζει ότι οι διατάξεις αυτής της Συνθήκης δεν θα αποκλείσουν την ύπαρξη ή την ολοκλήρωση των περιφερειακών ενώσεων μεταξύ του Βελγίου και του Λουξεμβούργου, ή μεταξύ του Βελγίου, του Λουξεμβούργου και των Κάτω Χωρών, μέχρι το σημείο που οι στόχοι αυτών των περιφερειακών ενώσεων δεν επιτυγχάνονται από την εφαρμογή αυτής της Συνθήκης. Αυτό το άρθρο παρέμεινε αμετάβλητο ως αρθ. IV- 441 του Ευρωπαϊκού Συντάγματος. Το Κοινοβούλιο της Μπενελούξ (αρχικά καλούμενο Διακοινοβουλευτικό Συμβουλευτικό Συμβούλιο) δημιουργήθηκε το 1955. Αυτή η κοινοβουλευτική συνέλευση αποτελείται από 21 μέλη του ολλανδικού Κοινοβουλίου, 21 μέλη των βελγικών εθνικών και περιφερειακών Κοινοβουλίων, και 7 μέλη του Κοινοβουλίου του Λουξεμβούργου. Η Συνθήκη για την ίδρυση της Οικονομικής Ένωσης της Μπενελούξ (Benelux Economische Unie/Union Économique Benelux) υπογράφηκε το 1958 και τέθηκε σε ισχύ το 1960 για να προωθήσει την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων, του κεφαλαίου, των υπηρεσιών, και των εμπορευμάτων στην περιοχή. Η Γενική Γραμματεία της βρίσκεται στις Βρυξέλλες. Η ενοποίηση του νόμου των τριών χωρών της Μπενελούξ επιτυγχάνεται κυρίως από τους κανονισμούς του Συμβουλίου των υπουργών της, που δεσμεύουν μόνο τα τρία κράτη, αλλά δεν ισχύουν άμεσα στις εσωτερικές νομικές διαταγές τους. Υπάρχει επίσης ένας μεγάλος αριθμός συμβάσεων της Μπενελούξ σε ένα ευρύ φάσμα των περιεχομένων. Το 1965, υπογράφηκε η Συνθήκη για την ίδρυση ενός Δικαστηρίου της Μπενελούξ. Τέθηκε σε ισχύ το 1975. Το δικαστήριο, που αποτελείται από δικαστές από τα ανώτατα δικαστήρια των τριών κρατών, πρέπει να εγγυάται την ομοιόμορφη ερμηνεία των κοινών νομικών κανόνων. Αυτό το διεθνές δικαστικό όργανο βρίσκεται στις Βρυξέλλες. Η Μπενελούξ είναι ιδιαίτερα ενεργή στον τομέα της πνευματικής ιδιοκτησίας. Οι τρεις χώρες καθιέρωσαν το Γραφείο Σημάτων της Μπενελούξ και το Γραφείο Σχεδίων της Μπενελούξ, και τα δύο με έδρα τη Χάγη. Το 2005 ολοκλήρωσαν τη Συνθήκη για την ίδρυση μιας Οργάνωσης της Μπενελούξ για την Πνευματική Ιδιοκτησία που θα αντικαταστήσει και τα δύο γραφεία με την έναρξη ισχύος της. Η Συνθήκη για την ίδρυση της οικονομικής ένωσης της Μπενελούξ θα λήξει το 2010. Θα αντικατασταθεί πιθανώς από ένα νέο νομικό πλαίσιο, λαμβάνοντας υπόψη τις εξελίξεις από τη δεκαετία του ’50 και μέσα στα τρία κράτη μέλη και σχετικά με την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
Ψτ, ψτ, εσύ, ..εσύ ο εύσωμος που προσκυνάς τα χαλίκια, τάχα πως τιμάς τους Σαλαμινομάχους, ..στην πιό κιτσάτη πατριωτική τελετή μετά τις... αλήστου μνήμης εκδηλώσεις περί ''πολεμικής αρετής των Ελλήνων'', ..της επίσης αλήστου μνήμης χούντας, ..κάτι είναι πίσω σου!
Τί είναι αυτό; Κόκκινη γραμμή;
Εσύ τόκανες ή στην βάλανε εκεί από πίσω να μη την βλέπεις και να μη την θυμάσαι;
Πού είναι οι κόκκινες γραμμές σας, ρε ήρωες του θεάτρου σκιών; (κομψός τρόπος για να μη σας αποκαλέσουμε καραγκιόζηδες)
Πού είναι το ''κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη'', ρε χατζηαβάτηδες της πολιτικής;
Πού είναι ''ο κατώτατος μισθός στα 751 ευρώ'';
Οι ''κόκκινες γραμμές'' ήταν για να πέφτετε απάνω τους και να ματώνετε!
Όχι να κλ@νετε και να ρεύεστε!
Το ξέρετε, ω επίορκοι, πως στα σπίτια του κοσμάκη έχουν αρχίσει να έρχονται σωρηδόν τα ραβασάκια αξιολόγησης ως ''συνεργάσιμους'' ή όχι από τις τράπεζες;
Πότε τα ετοιμάσανε, πότε τα τυπώσανε, πότε τα στείλανε, αφού το σχετικό ΦΕΚ δημοσιεύτηκε μόλις την Παρασκευή που μας πέρασε, ξέρεις τίποτα, ω προσκυνητή;
Προαποφασισμένο κι αυτό, κι ας τραβάγατε τις ζαρτιέρες σας, πως τάχα το διαπραγματεύεστε.
Εκτός απ' τους Σαλαμινομάχους, τους Μαραθωνομάχους, του Πλαταιομάχους, και τους άλλους προγόνους, ..μήπως έχεις σκεφτεί να τιμήσεις και τους σύγχρονους Έλληνες;
Μήπως έχεις υπ' όψη σου να τιμήσεις και τους όρκους που έχεις δώσει για υπακοή καιφύλαξη του Συντάγματος (αυθεντικούς μάλιστα, θρησκευτικούς, όχι απ' τους άλλους, τους μουσαντένιους, ''στο όνομα της τιμής, κλπ'', της τιμής των άτιμων), ..μήπως σκέφτεσαι να τιμήσεις τις υποσχέσεις που έδωσες στον λαό;
Μήπως σκοπεύεις να τιμήσεις την αξιοπιστία και την αξιοπρέπειά σου;
Κοτζάμ δικτάτορας τότε, φιλοφασίστας, και φιλοναζιστής και είπε ΟΧΙ!
Και σεις κοτζάμ ''δημοκράταροι'' σήμερα, πήρατε το ΟΧΙ του Ελληνικού λαού και το κάνατε ΝΑΙ.
Εκτός από κόκκινα χαλιά πάνω σε παλέτες (τί καρακιτσαριό θεέ μου), αφού τα ποδαράκια σου δεν μπορούν να περπατήσουν πάνω σε χαλίκια, ..πατάτε και ποδοπατάτε, εσύ ως συγκυβερνήτης, και ο καπετάνιος σου ως άμεσα υπεύθυνος, κάθε έννοια δέσμευσης που θάπρεπε να έχετε προς τον ελληνικό λαό. Κάθε ''κόκκινη γραμμή'' που εσείς οι ίδιοι θέσατε.
Η τιμωρία σας θα πρέπει να είναι σκληρή.
Θα έπρεπε μάλιστα να είναι και απάνθρωπη, όπως απάνθρωπα φέρεστε και σείς.
Ας παραμείνουμε όμως στο ''σκληρή''.
Στο χέρι σας είναι. Σ' αυτά που θα πράξετε από δώ κι εμπρός.
Αν κι έτσι όπως τα έχετε κάνει δεν υπάρχουν και πολλά περιθώρια για σάς.
Αντιπροσωπεία αγροτών και κτηνοτρόφων από το μπλόκο της Κουλούρας θα βρεθεί στην Αθήνα την Πέμπτη προκειμένου να συναντηθεί με τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών, Τρύφωνα Αλεξιάδη.
Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι διαμαρτύρονται για τα φορολογικά και ασφαλιστικά μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση.
Την ίδια ώρα κτηνοτρόφοι από την Αιτωλοακαρνανία και την Ηλεία ετοιμάζονται για δυναμικές κινητοποιήσεις στις 10 Νοεμβρίου.
Μιλώντας πριν από λίγες μέρες στο Αθηναϊκό Πρακτορείο, ο επικεφαλής του Αγροτικού Συλλόγου Βέροιας, Τάσος Χαλκίδης, επισήμανε ότι το μπλόκο της Κουλούρας ενισχύεται συνεχώς: ««μέχρι και από τα Ιωάννινα έχουν έρθει συνάδελφοι με τα αγροτικά τους οχήματα» τόνισε.
Υπενθυμίζεται ότι σε ευρεία συνάντηση που έγινε πρόσφατα στην Έδεσσα εν όψει της διαβούλευσης του νομοσχεδίου για την αγροτική ανάπτυξη, τόσο ο αντιπεριφερειάρχης Πέλλας, Θεόδωρος Θεοδωρίδης, όσο και δήμαρχοι διαφόρων περιοχών της περιοχής, εξέφρασαν τη στήριξη και συμπαράστασή τους στις θέσεις που εκφράζουν οι άνθρωποι του πρωτογενούς τομέα.
Τονίζεται ότι το πρόγραμμα της Πανελλήνιας Ένωσης Κτηνοτρόφων (ΠΕΚ) περιλαμβάνει και άλλες περιφερειακές κινητοποιήσεις σε επίπεδο νομών, που είναι οι εξής: Χαλκιδική (29/10), Κομοτηνή (3/11) και Θεσπρωτία.
Συνάντηση εργασίας με τον Διοικητή της 6ης Υγειονομικής Περιφέρειας Γεώργιο Γιαννόπουλο είχε (την Τρίτη) ο Αναπληρωτής Διοικητής του Γενικού Νοσοκομείου Ανατολικής Αχαΐας (Αιγίου - Καλαβρύτων) Ιωάννης Μεντζελόπουλος. Παρόντες ήσαν και οι Υποδιοικητές της Υ.ΠΕ. Δημήτριος Κωστακιώτης και Μιλτιάδης Ζαμπάρας.
Κύριο αντικείμενο της συζήτησης ήσαν τα προβλήματα και οι ελλείψεις της Αποκεντρωμένης Οργανικής Μονάδας των Καλαβρύτων. Από τον κ. Μεντζελόπουλο τονίστηκε το κενό στο Ακτινολογικό Εργαστήριο που, όπως είπε, αποτελεί το υπ.’ αριθμ. 1 ζήτημα της Α.Ο.Μ. Καλαβρύτων ζητώντας από τον «Υπεάρχη» να αποστείλει αίτημα συμπληρωματικής προκήρυξης των 2 κενών θέσεων ή τουλάχιστον της μίας. Ο κ. Γιαννόπουλος απάντησε πως θα επιδιώξει να προωθηθεί το αίτημα στο Υπουργείο άμεσα. Επιπλέον, απαντώντας σε σχετική επισήμανση είπε πως στο αίτημα συμπληρωματικής προκήρυξης θα συμπεριληφθεί και μία (επιπλέον) θέση για το Ακτινολογικό Εργαστήριο της Οργανικής Μονάδας του Αιγίου.
Επίσης, μεταξύ άλλων, συζητήθηκαν οι ελλείψεις ειδικευομένων Ιατρών, καθώς και οι ανάλογες στο Μικροβιολογικό Τμήμα και στη Νοσηλευτική Υπηρεσία της Α.Ο.Μ. Καλαβρύτων που δημιουργούν πρόσθετα προβλήματα. Ακόμα, τα ζητήματα των ελλείψεων σε ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό.
Τέλος, από το κ. Μεντζελόπουλο τονίστηκε για πολλοστή φορά το ζήτημα διακομιδής ασθενών και ο κ. Γιαννόπουλος είπε πως θα ενεργήσει, όπου δει, προκειμένου να γίνει το καλύτερο δυνατόν για την ορεινή και δυσπρόσιτη περιοχή των Καλαβρύτων.
Ημέρα υπερηφάνειας για όλους τους Έλληνες είναι η 28η Οκτωβρίου, με τους εορτασμούς να κορυφώνονται σε όλη την χώρα και φυσικά και στην Πάτρα.
Έτσι σήμερα , ανήμερα της Εθνικής Επετείου του ένδοξου ''ΟΧΙ'' από τον Ι.Μεταξά στους Ιταλούς παρευρέθη στις Εορταστικές εκδηλώσεις της πόλης , στον Ι.Ν Ευαγγελίστριας Πατρών και στη παρέλαση των μαθητών και τμημάτων του Ελληνικού Στρατού , ο Περιφερειακός Σύμβουλος της ''ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΥΓΗΣ΄΄ για τη Δυτικη Ελλαδα Χρήστος Ρήγας για να τιμήσει τους ήρωες του έπους του '40.
Στην πολιτειολογία υπάρχει ένα παλαιό αξίωμα, «κυβερνάν εστί προβλέπειν». Σε αυτό ανήκει ο εθνικός κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς, ο οποίος με την ορθή πρόβλεψη των διεθνών εξελίξεων και του επερχόμενου Ευρωπαϊκού Εμφυλίου Πολέμου, προπαρασκεύασε το λαό και τη χώρα για να μπορέσουν να πραγματοποιήσουν το Έπος του Σαράντα. Το ιστορικό «ΌΧΙ» του Μεταξά, το αθάνατο Ελληνικό Έπος και το ολοκαύτωμα των Ελλήνων είναι γραμμένα με χρυσά γράμματα στις σελίδες της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας ιστορίας. Η Ελλάς ευτύχισε εκείνη την εποχή να έχει στο τιμόνι της έναν Εθνικό Κυβερνήτη, ο οποίος ενέπνευσε αισιοδοξία στο λαό για τη νίκη και την εποποιία που ακολούθησε τις Ελληνικές λόγχες επάνω στα παγωμένα βουνά της Β. Ηπείρου. Ο Ιωάννης Μεταξάς ήταν ο στιβαρός εκείνος ηγέτης που καθημερινά επαγρυπνούσε στις Ελληνικές επάλξεις. Το ΟΧΙ στις Ιταλικές απαιτήσεις Ο Ελληνικός λαός εκείνο το παγωμένο βράδυ του Οκτωβρίου μετά από την κούραση της ημέρα κοιμόταν ειρηνικά. Την νύχτα της 27ης ξημερώνοντας η 28ηΟκτωβρίου τίποτα δεν προμήνυε αυτό που επρόκειτο να συμβεί την αυγή. Τρείς το πρωί, νύχτα ακόμη, ο Ιταλός πρέσβης κτυπούσε την πόρτα του Έλληνα Πρωθυπουργού. Έφερε μαζί του το τελεσίγραφο των Ιταλών. Δίχως περιστροφές ζητούσε την «άνευ όρων παράδοση». Στο τέλος του ιταμού αυτού κειμένου υπήρχε η απειλή: «…Εάν τα Ιταλικά στρατεύματα ήθελον συναντήσει αντίστασιν, η αντίστασιςθακαμφθή δια των όπλων και η Ελληνική Κυβέρνησις θα φέρει τας ευθύνας, αι οποίαιήθελον προκύψει εκ τούτου». Η απάντηση του Μεταξά ήταν αυτή που δίνουν κάθε φορά οι Έλληνες, δια μέσου όλων των εποχών προς όλους τους επιδρομείς, που είχαν δοκιμάσει να κατακτήσουν την γη τους. «ΟΧΙ»! Με το «ΌΧΙ» αυτό ξεκίνησε η μεγάλη ημέρα των Ελλήνων, η 28η Οκτωβρίου 1940. Ο Εθνικός Κυβερνήτης ακολούθησε την παράδοση αυτού του τόπου. Πέταξε στα σκουπίδια το ιταμό τελεσίγραφο. Τρεις ώρες προθεσμία είχαν δώσει οι Ιταλοί στην Ελλάδα προκειμένου να ανοίξει τις πύλες της για να περάσουν τα στρατεύματα τους. Όμως τα ξημερώματα εκείνης της παγωμένης νύχτας ο Εθνικός Κυβερνήτης δεν θα τηρούσε καμία προθεσμία. Βέβαιος ότι οι πύλες δεν θα άνοιγαν, έδωσε διαταγή στα Ελληνικά στρατεύματα να χτυπήσουν μισή ώρα νωρίτερα από το τελεσίγραφο. Έτσι λοιπόν πεντέμισι ώρα το πρωί της 28ης Οκτωβρίου 1940 η μάχη της Ελλάδος ξεκινούσε. Ολόκληρο το ΄Έθνος βρέθηκε αμέσως σε συναγερμό. Το « ΟΧΙ» του Μεταξά το συνοδεύει το «ΟΧΙ» του λαού Δεν ήταν όμως μόνο το ραδιόφωνο που ξεσήκωσε τον λαό. Οι καμπάνες των εκκλησιών κτυπούσαν μέχρι και το τελευταίο Ελληνικό χωριό. Στα μεγάλα αστικά κέντρα οι σειρήνες ηχούσαν το συναγερμό του Έθνους. Οι Έλληνες σε πόλεις και χωριά ξεχύθηκαν στους δρόμους, αψηφώντας το κίνδυνο των ιταλικών αεροπλάνων, με ένα πατριωτικό παραλήρημα χωρίς προηγούμενο. Νέοι, ηλικιωμένοι, παιδιά όλοι με ασυγκράτητο ενθουσιασμό και με τις γαλανόλευκες ψηλά να κυματίζουν στον αέρα, συνόδεψαν με το δικό τους «ΌΧΙ», το «ΟΧΙ» που είχε δώσει πριν λίγες ώρες ο Εθνικός Κυβερνήτης, ο Ι. Μεταξάς στους Ιταλούς. Τα πρώτα οχήματα και οι αμαξοστοιχίες κατάφορτα με επιστρατευμένους ξεκινούσαν για το μέτωπο. Ο ενθουσιασμός και οι ζητωκραυγές όσων έμεναν πίσω συνόδευαν τα παλικάρια που ξεκινούσαν για την πρώτη γραμμή. Εν τω μεταξύ οι γυναίκες, οι Ηπειρώτισσες, ως νέες Σουλιώτισες φορτώνονταν στις πλάτες τους πυρομαχικά και τα μετέφεραν μέσα από τις απόκρημνες πλαγιές των παγωμένων βουνών της Ηπείρου, εκεί όπου τα στρατευμένα παιδιά της Ελλάδος έδινα τον υπέρ πάντων αγώνα. Ένας ολόκληρος λαός μέσα σε λίγες ώρες είχε μεταβληθεί σε λαό λεόντων. Τι ήταν όμως αυτό που μετέβαλε τον Ελληνικό λαό σε λέοντα; Ήταν η πίστη, βαθιά στην ψυχή του Έλληνα για τη νίκη, που έγινε τραγούδι στα χείλη του. Και αυτό επετεύχθη με την εθνική ομοψυχία, την εθνική ενότητα, που το καθεστώς της 4ης Αυγούστου 1936 και ο Ι. Μεταξάς, κατάφεραν να εμφυσήσουν στο λαό. Η Εκκλησία και η πνευματική ηγεσία δίδουν το παρών Όσοι έμειναν πίσω άνδρες, γυναίκες, παιδιά, έδειξαν τον ίδιο ενθουσιασμό και λεβεντιά, με αυτούς που πολεμούσαν στην πρώτη γραμμή. Ούτε η χερσαία πολεμική μηχανή του εχθρού, ούτε οι βόμβες της πολεμικής αεροπορίας των Ιταλών, τίποτα, δεν μπορούσε να πτοήσει εκείνο το κρύο πρωινό της 28ης Οκτωβρίου του 1940 τον Ελληνικό λαό. Η λογική είχε παραχωρήσει τη θέση της σε ένα ξέφρενο ενθουσιασμό. Η Ελληνική ιστορία έγραφε νέες σελίδες δόξης και τιμής για τις Ένοπλες Δυνάμεις της πατρίδας. Στα χείλη όλων των μαχητών της πρώτης γραμμής μία λέξη υπήρχε. «Αέρα»! Και πράγματι οι επιδρομείς προσκύνησαν τις τιμημένες Ελληνικές ξιφολόγχες στα κακοτράχαλα Ελληνικά βουνά της Ηπείρου. Όμως και η Εκκλησία αλλά και η πνευματική ηγεσία, έσπευδαν και αυτές να δώσουν το παρών εκείνη τη μεγάλη ημέρα. Έγραφε ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος σε μήνυμα του. «…Η Εκκλησία ευλογεί τα όπλα τα ιερά και πέποιθεν, ότι τα τέκνα της Πατρίδοςευπειθούν εις το κάλεσμα Αυτής και του Θεού… Ας μη φοβούμεθα δε μάλλον από των δυναμένων και ψυχήν και σώμα απολέσαι…Αυτός βοηθός και αντιλήπτωρ εν αμύνη κατά της αδίκου επιθέσεως των εχθρών». Και ο μέγιστος των Ελληνικών γραμμάτων και οραματιστής Κωστής Παλαμάς παρακινούσε τα νιάτα: «Αυτό το λόγο έχω να πω, δεν έχω άλλο κανένα, μεθύστε με τα’ αθάνατο κρασί του Εικοσιένα»...
Το έκτακτο ανακοινωθέν του ραδιοφωνικού Σταθμού Αθηνών στις 28 Οκτωβρίου 1940 που ανακοίνωνε την έναρξη των εχθροπραξιών με την φασιστική Ιταλία του Μουσολίνι.
Η ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ ΣΠΙΤΙΩΝ A LA ΙΣΠΑΝΙΑ «ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ» ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ
Η κυβέρνηση κατ” εντολή των δανειστών είναι έτοιμη να βγάλει στο σφυρί την πρώτη κατοικία των Ελλήνων για οφειλές μερικών χιλιάδων ευρώ, αλλά, από την άλλη, δέχεται τους χιλιάδες μετανάστες στο έδαφος της με την προκλητική μάλιστα “συνοδεία” της επιδότησης ενοικίου. Δηλαδή, οι μετανάστες θα μένουν σε δημόσια κτίρια ή ολυμπιακά ακίνητα που έχουν πληρώσει οι Έλληνες και οι Έλληνες θα κοιμούνται στα παγκάκια.
Ε, αν αυτό δεν είναι παράνοια τι ακριβώς είναι; Και δεν είναι μόνο αυτό, ότι επιδοτούνται για τη διαμονή τους. Θα τους πληρώνει το κράτος, με κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης το ρεύμα, το φαγητό και όποια άλλη βασική ανάγκη έχουν, τη στιγμή που χιλιάδες Έλληνες πολίτες ετοιμάζουν τα μαγκάλια και τις ξυλόσομπες για να ζεσταθούν τον κρύο χειμώνα που αναμένεται.
Οι δανειστές θέλουν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε “κέντρο μεταναστών” και ταυτόχρονα να ξεκάνουν τους πολίτες αυτής της χώρας. Κι αν η κυβέρνηση δεν έχει, έστω, λάβει κάποια ανταλλάγματα τότε πρόκειται για ένα ολίσθημα άκρως επικίνδυνο για τη χώρα και το λαό της.
Ενώ υποτίθεται πώς η κυβέρνηση τηρούσε σκληρή γραμμή στο θέμα των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας φαίνεται να έχει ήδη βάλει πολύ νερό στο κρασί της και τώρα μιλάει για έναν “έντιμο συμβιβασμό” με τους δανειστές. Αλήθεια πώς το έχει στο νου της η κυβέρνηση αυτόν τον συμβιβασμό, όπως ο κ. Φίλης τον ΦΠΑ 23% στη παιδεία που τον βαφτίζει “πενταροδεκάρες”;
Αν λοιπόν και το τελευταίο χρονικό διάστημα υπήρξε σύγκρουση για τα κόκκινα δάνεια μεταξύ των δανειστών και της κυβέρνησης με τη δεύτερη να δηλώνει πώς δεν θα κάνει βήμα πίσω και η χώρα δεν θα γίνει αρένα πλειστηριασμών, πλέον ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος μιλάει για έναν έντιμο συμβιβασμό.
Μάλιστα ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν Β. Ντομπρόβσκις ξεκαθάρισε ορθά κοφτά ότι μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός, όμως σε κάθε περίπτωση η προστασία θα αφορά κατά κύριο λόγο τα φτωχά νοικοκυριά.
Η κυβέρνηση φέρεται να μελετά το εισοδηματικό όριο για την αποφυγή πλειστηριασμών να φτάνει για το άτομο τα 15.000 ευρώ ετήσιο εισόδημα και για το ζευγάρι τα 25.000 ευρώ συν 3.500 για κάθε παιδί, ενώ η αξία της πρώτης κατοικίας να αποτιμάται έως 200.000 για το ζευγάρι.
Η κυβέρνηση στην τρόικα πρότεινε προ ημερών εισοδηματικό όριο τα 35.000 ευρώ για οικογένεια και περιουσιακό όριο έως 200.000 ευρώ αξία ακινήτου για το άτομο, έως 250.000 ευρώ για το ζευγάρι και 25.000 ευρώ για κάθε παιδί.
Οι δανειστές από την πλευρά τους έκαναν λόγο για προστατευόμενη αξία ακινήτου μέχρι τα 120.000 ευρώ (αρχικά πρότειναν 70.000 ευρώ) και εισοδηματικά κριτήρια τα 8.180 ευρώ ετησίως για το άτομο,τα 13.917 για το ζευγάρι ή την οικογένεια και 3.350 ευρώ για κάθε παιδί.
Και το ερώτημα που τίθεται είναι, με ποιες αντικειμενικές αξίες θα υπολογίζεται η αξία του ακινήτου; Με αυτές που είναι ακόμη στο… Θεό για να τους βγει και ο ΕΝΦΙΑ ή με τις πραγματικές που είναι στα τάρταρα καθώς δεν γίνεται πλέον καμία αγοραπωλησία ακινήτου;
Αν ληφθούν υπόψη οι υπάρχουσες αντικειμενικές αξίες τότε πολλά σπίτια θα χαθούν και θα περάσουν στα χέρια των τραπεζών οι οποίες μπορεί να δηλώνουν πώς δεν τα θέλουν, αλλά τα θέλουν τα “κοράκια” που βρίσκονται πίσω από αυτές και περιμένουν να πουλήσουν και πάλι στους Έλληνες τα σπίτια που θα τους έχουν κατάσχει.
Θα πρέπει να γνωρίζει πολύ καλά όμως η κυβέρνηση πώς αν υπάρξουν στην Ελλάδα εικόνες σαν και αυτές στην Ισπανία, τότε θα έχει ήδη πατήσει την πλέον “κόκκινη” γραμμή όχι των δανειστών αυτή τη φορά, αλλά των Ελλήνων…
Η ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ ΣΠΙΤΙΩΝ A LA ΙΣΠΑΝΙΑ «ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ» ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ Η κυβέρνηση κατ” εντολή των δανειστών είναι έτοιμη να βγάλει στο σφυρί την πρώτη κατοικία των Ελλήνων για οφειλές μερικών χιλιάδων ευρώ, αλλά, από την άλλη, δέχεται τους χιλιάδες μετανάστες στο έδαφος της με την προκλητική μάλιστα “συνοδεία” της επιδότησης ενοικίου. Δηλαδή, οι μετανάστες θα μένουν σε δημόσια κτίρια ή ολυμπιακά ακίνητα που έχουν πληρώσει οι Έλληνες και οι Έλληνες θα κοιμούνται στα παγκάκια.
Ε, αν αυτό δεν είναι παράνοια τι ακριβώς είναι; Και δεν είναι μόνο αυτό, ότι επιδοτούνται για τη διαμονή τους. Θα τους πληρώνει το κράτος, με κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης το ρεύμα, το φαγητό και όποια άλλη βασική ανάγκη έχουν, τη στιγμή που χιλιάδες Έλληνες πολίτες ετοιμάζουν τα μαγκάλια και τις ξυλόσομπες για να ζεσταθούν τον κρύο χειμώνα που αναμένεται.
Οι δανειστές θέλουν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε “κέντρο μεταναστών” και ταυτόχρονα να ξεκάνουν τους πολίτες αυτής της χώρας. Κι αν η κυβέρνηση δεν έχει, έστω, λάβει κάποια ανταλλάγματα τότε πρόκειται για ένα ολίσθημα άκρως επικίνδυνο για τη χώρα και το λαό της.
Ενώ υποτίθεται πώς η κυβέρνηση τηρούσε σκληρή γραμμή στο θέμα των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας φαίνεται να έχει ήδη βάλει πολύ νερό στο κρασί της και τώρα μιλάει για έναν “έντιμο συμβιβασμό” με τους δανειστές. Αλήθεια πώς το έχει στο νου της η κυβέρνηση αυτόν τον συμβιβασμό, όπως ο κ. Φίλης τον ΦΠΑ 23% στη παιδεία που τον βαφτίζει “πενταροδεκάρες”;
Αν λοιπόν και το τελευταίο χρονικό διάστημα υπήρξε σύγκρουση για τα κόκκινα δάνεια μεταξύ των δανειστών και της κυβέρνησης με τη δεύτερη να δηλώνει πώς δεν θα κάνει βήμα πίσω και η χώρα δεν θα γίνει αρένα πλειστηριασμών, πλέον ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος μιλάει για έναν έντιμο συμβιβασμό.
Μάλιστα ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν Β. Ντομπρόβσκις ξεκαθάρισε ορθά κοφτά ότι μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός, όμως σε κάθε περίπτωση η προστασία θα αφορά κατά κύριο λόγο τα φτωχά νοικοκυριά.
Η κυβέρνηση φέρεται να μελετά το εισοδηματικό όριο για την αποφυγή πλειστηριασμών να φτάνει για το άτομο τα 15.000 ευρώ ετήσιο εισόδημα και για το ζευγάρι τα 25.000 ευρώ συν 3.500 για κάθε παιδί, ενώ η αξία της πρώτης κατοικίας να αποτιμάται έως 200.000 για το ζευγάρι.
Η κυβέρνηση στην τρόικα πρότεινε προ ημερών εισοδηματικό όριο τα 35.000 ευρώ για οικογένεια και περιουσιακό όριο έως 200.000 ευρώ αξία ακινήτου για το άτομο, έως 250.000 ευρώ για το ζευγάρι και 25.000 ευρώ για κάθε παιδί.
Οι δανειστές από την πλευρά τους έκαναν λόγο για προστατευόμενη αξία ακινήτου μέχρι τα 120.000 ευρώ (αρχικά πρότειναν 70.000 ευρώ) και εισοδηματικά κριτήρια τα 8.180 ευρώ ετησίως για το άτομο,τα 13.917 για το ζευγάρι ή την οικογένεια και 3.350 ευρώ για κάθε παιδί.
Και το ερώτημα που τίθεται είναι, με ποιες αντικειμενικές αξίες θα υπολογίζεται η αξία του ακινήτου; Με αυτές που είναι ακόμη στο… Θεό για να τους βγει και ο ΕΝΦΙΑ ή με τις πραγματικές που είναι στα τάρταρα καθώς δεν γίνεται πλέον καμία αγοραπωλησία ακινήτου;
Αν ληφθούν υπόψη οι υπάρχουσες αντικειμενικές αξίες τότε πολλά σπίτια θα χαθούν και θα περάσουν στα χέρια των τραπεζών οι οποίες μπορεί να δηλώνουν πώς δεν τα θέλουν, αλλά τα θέλουν τα “κοράκια” που βρίσκονται πίσω από αυτές και περιμένουν να πουλήσουν και πάλι στους Έλληνες τα σπίτια που θα τους έχουν κατάσχει.
Θα πρέπει να γνωρίζει πολύ καλά όμως η κυβέρνηση πώς αν υπάρξουν στην Ελλάδα εικόνες σαν και αυτές στην Ισπανία, τότε θα έχει ήδη πατήσει την πλέον “κόκκινη” γραμμή όχι των δανειστών αυτή τη φορά, αλλά των Ελλήνων…
Τήρηση κανόνων ορθής χρήσης φυτοπροστατευτικών (ημερομηνία από την τελευταία εφαρμογή έως την συλλογή. Συγκομιδή χωρίς τραυματισμούς του καρπού της ελιάς. Αποφεύγουμε να πατάμε πάνω στον ελαιόκαρπο. Αποφεύγουμε τη συμπίεση των ελιών εντός των σάκκων. Ελαιόπανα και πλαστικά εξαρτήματα των ελαιοραβδιστικών να πληρούν τα όρια της νομοθεσίας για τους φθαλικούς εστέρες (καν.(ΕΚ) 10/2011).
ελια13 Η μεταφορά των ελιών στο ελαιοτριβείο να γίνεται μέσα σε γιούτινους σάκκους ή σε παραγωγικές κλούβες. ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΑΙ η χρήση πλαστικών τσουβαλιών
Προγραμματίζουμε την ελαιοσυλλογή σε συνεννόηση με το ελαιοτριβείο για γρήγορη έκθλιψη του ελαιοκάρπου. Συλλέγουμε όλα τα πλαστικά υλικά για ανακύκλωση ή ασφαλή αποθήκευσή τους. Δεν πρέπει να καίγονται ή να απορρίπτονται στο περιβάλλον.
Στα ελαιοτριβεία…
Πριν την έκθλιψη
Οι ελιές να αποθηκεύονται σε αεριζόμενο χώρο προστατευμένες από βροχή. Τα μέσα αποθήκευσης να είναι σάκοι γιούτινοι ή παραγωγικές κλούβες ή μεγάλα πλαστικά κιβώτια επαρκώς αεριζόμενα. ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΑΙ ΑΥΣΤΗΡΑ η χρήση Πλαστικών Τσουβαλιών, καθότι η χρήση τους αναιρεί όλες τις Πιστοποιήσεις, Ποιότητας και Ασφάλειας Τροφίμων (Βάσει των προδιαγραφών του ΕΦΕΤ).
Προσοχή στην αποθήκευση – Το φαινόμενο της υδρόλυσης
Κατά την αποθήκευσή του ο ελαιόκαρπος υφίσταται υδρόλυση (λιπόλυση) δηλαδή απελευθέρωση λιπαρών οξέων από τα τριγλυκερίδια. Η υδρόλυση έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της οξύτητας την υποβάθμιση των οργανοληπτικών χαρακτηριστικών του ελαιολάδου και την μείωση της εμπορικής του αξίας.
Η υδρόλυση (μικροβιακή και ενζυματική) ευνοείται από περιβάλλον αυξημένης θερμοκρασίας παρουσίας τραυμάτων στους καρπούς της ελιάς και παρουσίας νερού. Για τους λόγους αυτούς οι καρποί της ελιάς πρέπει να διατηρούνται χωρίς να αυξάνεται η θερμοκρασία τους και να μην βρέχονται.
Κατά την έκθλιψη του ελαιοκάρπου
Εφαρμογή ορθής υγιεινής και βιομηχανικής πρακτικής από το ελαιοτριβείο. Οι εγκαταστάσεις των ελαιοτριβείων να είναι σύμφωνες με το ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ του Καν.(Ε.Κ.)852/04. Τα ελαιοτριβεία να εγκαταστήσουν σύστημα αυτοελέγχου (διαδικασία ή διαδικασίες βάσει των αρχών HACCP,άρθρο 5 του Καν.(ΕΚ) 852/04) με καταγραφή διαφόρων παραμέτρων της παραγωγικής διαδικασίας. Η θερμοκρασία της ελαιοζύμης κατά την μάλαξη να μην ξεπερνά τους 27οC γιατί καταστρέφονται τα πτητικά χαρακτηριστικά του ελαιολάδου στα οποία οφείλεται το χαρακτηριστικό του άρωμα και αυξάνεται η περιεκτικότητα του σε κηρούς.
ελαιοτριβειο Για την τεκμηρίωση της ένδειξης «εξαγωγή εν ψυχρώ», (άρθρο 5 παρ.β του καν.(ΕΚ) 1019/2002),κατά την τυποποίηση του ελαιολάδου, απαιτείται η τήρηση αρχείου θερμοκρασιών, (κάτω των 27ο C), στις οποίες λαμβάνονται τα ελαιόλαδα (Απόφαση ΥΠΑΑΤ αρ.323902/18-9-2009 άρθρο 3 παρ.3 σημεία 3α, 3β, 3βi,3βii).
Οι πλαστικοί σωλήνες και οι περιέκτες ελαιολάδου να μην έχουν στην σύνθεσή τους πλαστικοποιητές φθαλικούς εστέρες (οδηγία 2007/19 Ε.Κ. και Κανονισμός 1935/06) γιατί οι ουσίες αυτές μεταναστεύουν από τους σωλήνες η τους περιέκτες στο ελαιόλαδο και ανιχνεύονται κατά την χημική ανάλυση του ελαιολάδου. Σε αυτά περιλαμβάνεται και ο πλαστικός σωλήνας που χρησιμοποιείται κατά την μεταφορά του ελαιολάδου στα σπίτια των ελαιοπαραγωγών.
Για όλα τα πλαστικά υλικά που χρησιμοποιούνται σε όλα τα στάδια της διαδικασίας παραγωγής ελαιολάδου (ελαιοσυλλογή, μεταφορά, έκθλιψη ) να ζητείται από τους πωλητές πιστοποίηση ως προς την μη παρουσία στην σύνθεσή τους φθαλικών εστέρων ως πλαστικοποιητών Τροφίμων. Αποθήκευση ελαιολάδου...
Το ελαιόλαδο να αποθηκεύεται σε δεξαμενές, κατάλληλους για λιπαρά τρόφιμα (Οδηγία Ε.Κ. 2007/19), σε συνθήκες χαμηλών θερμοκρασιών και προστατευμένο από παρουσία οξυγόνου. Για ελαιόλαδα Προστασίας Ονομασίας Προέλευσης και για τα ελαιόλαδα για τα οποία θα τυποποιηθούν (EL στη φιάλη) να υπάρχει πλήρης ιχνηλασιμότητα, και η αποθήκευση να γίνεται υποχρεωτικά σε ανοξείδωτες δεξαμενές. Ελαιόλαδα που έχουν παραχθεί όψιμα και εμφανίζουν υψηλότερο Κ να αποθηκεύονται χωριστά και να προωθούνται στην αγορά νωρίτερα από ελαιόλαδα παραχθέντα πρώιμα που εμφανίζουν χαμηλότερο Κ. Οι χώροι και οι ανοξείδωτες δεξαμενές τυποποιητηρίων, συνεταιρισμών και ελαιοτριβείων παρέχουν καλύτερες συνθήκες αποθήκευσης του ελαιολάδου από τις αποθήκες των παραγωγών. Οι εγκαταστάσεις αποθήκευσης του ελαιολάδου να εφαρμόζουν ορθή υγιεινή και αποθηκευτική πρακτική, και εγκαθιστούν διαδικασία η διαδικασίες βάσει των αρχών HACCP, που προβλέπονται από τα άρθρα 4 και 5 του Καν.(Ε.Κ.)852/2004. Να εγκαθιστούν επίσης σύστημα ιχνηλασιμότητας του άρθρου 18 του Καν.(ΕΚ)178/2002.
Έφιππος ανδριάντας “δεσπόζει” κάπου σε κάποιο στενό δρομάκι της πόλης του Ζωγράφου, ορατό απ’ τους ελάχιστους διερχόμενους, αντιληπτό από ακόμη λιγότερους. Ο ανδριάντας βρίσκεται στο μουσείο πλέον, πρώην εργαστήριο κάποτε, του γλύπτη Παππά. Ο Δήμος Αθηναίων φυσικά και δεν έχει ενδιαφερθεί να το τοποθετήσει σε κάποιο κεντρικό σημείο της πόλης ούτως ώστε να είναι ορατό απ’ όλους τους Αθηναίους πολίτες. Μάλλον δεν είναι πολιτικώς ορθό να τοποθετηθεί ο Μ. Αλέξανδρος σε δημόσια θέα, κατά τον Καμίνη. Ίσως αν επρόκειτο για το άγαλμα κάποιου “επαναστάτη” ή κάποιου “αντιστασιακού “να το τοποθετούσε μετά βαΐων και κλάδων χωρίς δεύτερη σκέψη. Τι να κάνουμε, βλέπετε ο Μέγας Αλέξανδρος ενοχλεί γιατί παραπέμπει σε ήθη, αξίες και Ελλάδα κι οχι στην πολυφυλετικότητα που θέλουν να προπαγανδίζουν οι κύριοι- κύριοι εξουσιαστές μας....
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΝΩΡΙΣΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΠΙΟ ΕΛΕΕΙΝΟΥΣ & ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΗΔΕΣ!!!
Παίρνουν τα σπίτια των Ελλήνων που έμειναν άνεργοι ενώ επιδοτούν το ενοίκιο των λαθρομεταναστών!!!!! Την ίδια στιγμή απειλούν με φορολογικά μέτρα από το πρώτο ευρώ, άνεργους, συνταξιούχους του ΟΓΑ, αγρότες, καταργούν το ΕΚΑΣ και απειλούν με φυλακή τους Επιχειρηματίες που δεν πληρώνουν αφού δεν έχουν!
Το κράτος επιβάλει 23% στα γηροκομεία, παίρνει τα αποθεματικά των κουρεμένων ταμείων με το έτσι θέλω, όπως θα πάρει και τα Στρατόπεδα για τους λαθρομετανάστες και όχι για τους Άστεγους Έλληνες!
Ταΐζει ο Στρατός και το ΠΝ τους λαθρομετανάστες στη Μυτιλήνη και τον Ελαιώνα αλλά δεν συμβάλει στα συσσίτια της εκκλησίας όπου έχουν πρόσβαση και οι Έλληνες…
Ελλάς το Μεγαλείο σου!
Που θα στηθούν τα γκέτο των λαθρομεταναστών στην Αθήνα;;;
Μα που αλλού... στα Ολυμπιακά ακίνητα (δες ΕΔΩ) που φτύσαμε αίμα για να τα κάνουμε και έγιναν εργολάβοι οι Αλβανοί εργάτες για να μην ξεχνιόμαστε!
Θυμάστε τα επιδόματα σε Πακιστανούς, Αλβανούς…
Σκηνίτες και Δεντρίτες;
Η Ιστορία επαναλαμβάνεται και μάλιστα στη χειρότερή της εκδοχή!
Παίρνουν τα σπίτια των Ελλήνων οι ΕΛΕΕΙΝΟΙ και επιδοτούν το ενοίκιο των λαθρομεταναστών!!!!!
Ενώ παραδίδουν την φύλαξη των Συνόρων στα Σκόπια και Αλβανία στην «FRONΤEX»
Οι 30.000 – 10.000, δηλαδή, περισσότερες από όσες είχε ήδη συμφωνήσει – θα αφορούν θέσεις σε hotspots και κέντρα καταγραφής και οι «κατ' ελάχιστον» 20.000, όπως αναφέρεται στο κείμενο της απόφασης, μέσω επιδότησης ενοικίου και προγραμμάτων υποδοχής σε οικογένειες.
Ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ διαβεβαίωσε ότι η Ελλάδα δεσμεύτηκε να δημιουργήσει συνολικά 50.000 θέσεις υποδοχής προσφύγων, με την οικονομική συνδρομή της Ε.Ε., εκ των οποίων οι 30.000 θα δημιουργηθούν ως το τέλος του 2015.
Ο πρόεδρος της Κομισιόν υπογράμμισε την ανάγκη να ενισχυθεί η διαχείριση των συνόρων στα Ελληνικά σύνορα με τα Σκόπια και την Αλβανία.
Στα 17 σημεία στα οποία συμφώνησαν οι ηγέτες των χωρών που συμμετείχαν στη σύνοδο περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τη δημιουργία άλλων 50.000 θέσεων σε χώρες που βρίσκονται στην «οδό των Δυτικών Βαλκανίων», την κλιμάκωση της επιχείρησης Ποσειδών στην Ελλάδα μέσω της παρουσίας της Frontex στο Αιγαίο!
Την έναρξη μιας νέας επιχείρησης της Frontex στα σύνορα Ελλάδας-Σκοπίων και Ελλάδας-Αλβανίας που θα επικεντρωθεί στην έξοδο και την καταγραφή "προσφύγων" που δεν έχουν καταγραφεί στην Ελλάδα.
Πώς οι Ελληνες αρχαιολόγοι διέσωσαν με αυτοθυσία μνημεία από τον βανδαλισμό των κατακτητών, την περίοδο της Κατοχής… Μια από τις πιο σκοτεινές σελίδες της ελληνικής Ιστορίας φέρνει στην επιφάνεια η εθνική επέτειος της 28ης Οκτωβρίου. Κλοπές, βανδαλισμοί, λεηλασίες σημειώθηκαν σε μουσεία και μνημεία της χώρας με την Ακρόπολη να κατέχει στον κατάλογο των καταστροφών την κυρίαρχη θέση. Τις ζημιές τις κατήγγειλε καθημερινά ο Ιωάννης Μηλιάδης, από τους διαπρεπείς αρχαιολόγους της εποχής και διευθυντής της Ακροπόλεως από το 1940 ώς το 1960. Οπως φαίνεται κανείς δεν μπορούσε να περιορίσει τους Γερμανούς και Ιταλούς αξιωματικούς και στρατιώτες. Τα περιγράφει τόσο εύστοχα ο αρχαιολόγος, γ.γ. της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας και ακαδημαϊκός Βασίλειος Πετράκος. Η πρόσφατη ανατύπωση της έκδοσης «Αρχαία της Ελλάδας κατά τον πόλεμο 1940 – 1944» είναι χρυσωρυχείο. Ενας απίστευτος πλούτος πληροφοριών και στοιχείων για όσα έπραξαν οι κατακτητές, αλλά και η αδιάλλακτη στάση των Ελλήνων αρχαιολόγων που ήταν ακλόνητοι στις αρχές τους.
Ηταν τότε που η Αρχαιολογική Υπηρεσία βρέθηκε «στην παράλογη θέση να καταστρέφει το έργο που γενιές Ελλήνων αρχαιολόγων είχαν δημιουργήσει». Να διαλύουν μουσεία και συλλογές και να θάβουν τα αρχαία σε κρύπτες, θησαυροφυλάκια και σπηλιές. Η Ακρόπολη ήταν το κατ’ εξοχήν μνημείο της αρχαίας Ελλάδας που όλοι οι ξένοι στρατιωτικοί ήθελαν να φωτογραφηθούν. Ιδανικός τόπος μαζί με τον Λυκαβηττό και για τα αντιαεροπορικά πυροβόλα και τους προβολείς. Οι ελληνικές Αρχές κατάφεραν την απομάκρυνσή τους τον Ιούλιο του 1941, όμως ενάμιση μήνα αργότερα, οι Ιταλοί πια, κουβάλησαν στην Ακρόπολη πυροβόλα και πυρομαχικά ενώ τον Οκτώβριο κατασκεύαζαν και τσιμεντένιες βάσεις. Eίχε γίνει στρατώνας Η παραμονή των στρατιωτικών στην Ακρόπολη και το μουσείο είχε γενικά δυσάρεστες συνέπειες για τα μνημεία του Ιερού Βράχου. «Στις αίθουσες των αρχαϊκών αετωμάτων εγκατέστησαν το πλυντήριό τους και το μαγειρείο και το υπόλοιπο μουσείο μεταβλήθηκε σε στρατώνα. Ο Βράχος έγινε στρατιωτική περιοχή, όπου οι στρατιώτες χρησιμοποιούσαν τα πολεμικά μηχανήματα χωρίς φροντίδα για τον τόπο. Αναβαν φωτιές για το πρόχειρο φαγητό τους, βρώμιζαν τα μνημεία με βενζίνες, πετρέλαια και μηχανέλαια και, όπως ήταν φυσικό, μεταχειρίζονταν τα απόμερα σημεία της Ακροπόλεως για αποχωρητήρια. Μαρτυρείται μάλιστα πως ούτε ο Παρθενώνας ούτε τα Προπύλαια γλίτωσαν από τη χρήση αυτή. Στους Ελληνες αρχαιολόγους φοβερή εντύπωση έκαμε η φωτογράφιση Ιταλών στρατιωτών αγκαλιά με τις Κόρες του Ερεχθείου, ακόμη φοβερότερη, ότι στην Ακρόπολη σύχναζαν και οι ερωτικοί σύντροφοι των Ιταλών. Δεν παρέλειψαν ακόμη οι ίδιοι να θραύουν αρχιτεκτονικά μέλη για απόσπαση αναμνηστικών κομματιών ή να χαράζουν τα ονόματά τους στα μάρμαρα των μνημείων». Το υπουργείο Παιδείας στις 11 Νοεμβρίου του 1940 έδωσε στους εφόρους οδηγίες για τον τρόπο προστασίας. Λίγοι άνθρωποι, ελάχιστα μέσα, κι όμως η απόκρυψη των αρχαίων -με συντονιστή τον γραμματέα της Αρχαιολογικής Εταιρείας Γεώργιο Οικονόμο-αποδείχθηκε ευεργετική. Τα χάλκινα μεγάλα αγάλματα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου συσκευάστηκαν το καθένα ειδικά με περιτυλίγματα, πισσόχαρτα και τοποθετήθηκαν σε κιβώτια όπως η κεραμική και τα αντικείμενα μικροτεχνίας τα οποία φυλάχτηκαν στα υπόγεια της νέας πτέρυγας, ενώ τα πολύτιμα χρυσά, στο θησαυροφυλάκιο της Τραπέζης της Ελλάδος. Εκεί παραδόθηκαν και τα ευρήματα της ανασκαφής των Δελφών του 1939, ελεφάντινα και χρυσά κ.ά. Τα γλυπτά ασφαλίστηκαν στα υπόγεια της νέας πτέρυγας του μουσείου. «Τριάντα πέντε κιβώτια φυλάχτηκαν στο σπήλαιο της Εννεακρούνου και άλλα είκοσι δύο στις φυλακές του Σωκράτους. Τα πολύ μεγάλα αγάλματα και ανάγλυφα τάφηκαν σε τάφρους, που ανοίχτηκαν στις ίδιες αίθουσες στις οποίες ήσαν εκτεθειμένα, όπως η Θέμις του Χαιρεστράτου, το ανάγλυφο της Ελευσίνος, ο κούρος των Μεγάρων, ο Ερμής της Ανδρου, η ιέρεια Αριστονόη του Ραμνούντος, οι κούροι του Σουνίου». Η συσκευασία των νομισμάτων του Νομισματικού Μουσείου άρχισε με προφορική εντολή στις 28 Οκτωβρίου και ώς τις 4 Νοεμβρίου είχε ολοκληρωθεί ο εγκιβωτισμός όλων των πολύτιμων αρχαίων του μουσείου σε 61 κιβώτια. Τα γλυπτά του Μουσείου Ακροπόλεως σκορπίστηκαν σε πολλές κρύπτες. Στο ίδιο το μουσείο ανοίχτηκε «μέγας λάκκος εντός της αιθούσης του Παρθενώνος». Οσα δεν χωρούσαν εκεί φυλάχτηκαν εις την κρύπτην Εννεακρούνου», στις «φυλακές του Σωκράτους», στην πύλην του μουσείου αλλά και στην αυλή. Σύμφωνα με τα πρωτόκολλα απόκρυψης χρησιμοποιήθηκαν «επί του Βράχου της Ακροπόλεως, κατά μήκος της βορείας πλευράς του Παρθενώνος, λαξευτά τέσσαρα φρέατα», όπου τάφηκαν σε στρώσεις αρχαία κ.ά. Τα σημαντικότερα αντικείμενα του Βυζαντινού Μουσείου κι όσα δεν μεταφέρθηκαν στην Τράπεζα της Ελλάδος προστατεύθηκαν σε ορύγματα στην αυλή του μουσείου κι άλλα στα υπόγεια του μεγάρου της Δούκισσας της Πλακεντίας. Τα γλυπτά του Μουσείου Κεραμεικού σε δύο λάκκους που ανοίχτηκαν πίσω από τα μνημεία του Δεξίλεω και της Δημητρίας και Παμφίλης, ενώ του Μουσείου Πειραιά καταχώθηκαν «σε βαθύ ημικυκλικό αγωγό της ορχήστρας του αρχαίου θεάτρου, που βρίσκεται έξω από το μουσείο». Ο ηνίοχος του Μουσείου Δελφών χωρίστηκε σε δύο τμήματα και φυλάχτηκε σε κιβώτια με άχυρο και μπαμπάκι και μαζί με άλλα πολύτιμα αρχαία «εξασφαλίστηκαν στους δύο λαξευτούς τάφους που είναι και σήμερα θεατοί στον κήπο του μουσείου». Την περίοδο 1940 – 44 η Αρχαιολογική Υπηρεσία διέθετε άξιους επιστήμονες, οι οποίοι συχνά απογοητεύονταν από τους πρώην ξένους φίλους που εργάζονταν στην Ελλάδα και είχαν πια διαφορετικό πρόσωπο. Οι Γερμανοί αρχαιολόγοι «Οι Γερμανοί, κυρίως, αρχαιολόγοι άλλαξαν με ευχαρίστηση ρόλους. Ως στρατιωτικοί αρχαιολόγοι τήρησαν τα προσχήματα και τους ελληνικούς νόμους με την τραχύτητα του κατακτητή και όχι με τη διακριτικότητα του επιστήμονα, πρώην φίλου και πρώην συμφοιτητή των Ελλήνων». Οπως σημειώνει ο κ. Πετράκος ξέχασαν ότι η κατάκτηση της Ελλάδας από τον στρατό τους δεν τους έδωσε κανένα δικαίωμα επάνω στη χώρα και τα μνημεία της, πέρα από αυτό που δίνει η βία». Τι ακολούθησε; Παράνομες ανασκαφές, προσβλητική συμπεριφορά, απειλητικά έγγραφα και πιέσεις προς τους πρώην φίλους και συναδέλφους. Στην Κρήτη κατέστρεψαν τον μινωικό βασιλικό τάφο των Ισοπάτων, στη Δήλο στις 6/9/1941 ο Ιταλός στρατιωτικός διοικητής Κυκλάδων Τζοβάνι Δούκα ήταν προσβλητικός: «οι αξιωματικοί ελεηλάτουν τας προθήκας (του μουσείου), οι στρατιώται ανοίξαντες το συρτάριον της τραπέζης, ένθα επωλούντο τα εισιτήρια, αφήρεσαν περί τας χιλίας πεντακοσίας δραχμάς». Λίγους μήνες αργότερα στο Μουσείο Κεραμεικού κατά τη διάρκεια ξενάγησης Γερμανών κλάπηκε πήλινος μελανόμορφος πίνακας που εικόνιζε πρόθεση νεκρού. Ο Kurt Gebauer που ξεναγούσε «δεν έκρινε σκόπιμον και συναδελφικόν ουδέ τον διευθυντήν του Μουσείου να ειδοποιήση δι’ έν τόσον σοβαρόν συμβάν».
Με την ευκαιρία της εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940, ο Ιστορικός Νίκος Θ. Μήτσης, γράφει για τον ήρωα του πολέμου του 1940, Στρατηγό Ιωάννη Καραβία απο την Παναγούλα Ξηρομέρου, τον ήρωα της Πίνδου, ο οποίος πρωταγωνίστησε σε απίστευτες ιστορίες ηρωισμού και έκανε με τις πράξεις του κατάθεση ψυχής και αίματος στο βωμό της Ελευθερίας αυτού του τόπου.
Με αφορμή το ΟΧΙ του 1940 Ιωάννης Θεοδ. Καραβίας (1899-1994) Ο ήρωας στη μάχη της Πίνδου
Ο στρατηγός Ιωάννης Θεοδ. Καραβίας ήταν γιός του Θόδωρου και της Αλεξάνδρας, γεννήθηκε το 1899 στο χωριό Μερδενίκου Ξηρομέρου (η σημερινή Παναγούλα της Δημοτικής Ενότητας Αλυζίας του Δήμου Ξηρομέρου Αιτωλ/νίας ). Μετά τις Γυμνασιακές του σπουδές στη Λευκάδα, εισήχθη στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, από την οποία αποφοίτησε το 1922 ως ανθυπολοχαγός πεζικού.
Από τότε, άρχισε μια περιπετειώδη, αλλά ένδοξη σταδιοδρομία. Συμμετείχε σε όλους τους αγώνες της πατρίδας μας από τη Μικρασιατική Εκστρατεία (περί το τέλος της) μέχρι και το 1949. Συμμετείχε, ως νεαρός ανθυπολοχαγός, στο αποτυχόν επαναστατικό κίνημα των υποστράτηγων Γεωργίου Λεοναρδόπουλου – Παναγιώτη Γαργαλίδη και του συνταγματάρχη Γεωργίου Ζήρα στις 22 Οκτωβρίου του 1923, εξ αιτίας του οποίου φυλακίσθηκε και απετάχθει απ΄ τις τάξεις των αξιωματικών. Προς το τέλος του 1924 επανήλθε στο στράτευμα. Έδωσε τότε όρκο στον εαυτό του και τον τήρησε, να μην ξανασυμμετάσχει σε επαναστατικά κινήματα, διότι διαπίστωσε ότι πίσω του δήθεν πατριωτισμού κρύβονται ατομικά και άλλα συμφέροντα κι όχι το συμφέρον της πατρίδος. Το 1940 βρέθηκε με καθήκοντα Επιτελούς Τμήματος Στρατιάς Δυτικής Μακεδονίας (ΤΣΔΜ) στο απόσπασμα της Πίνδου, με διοικητή τον αείμνηστο συνταγματάρχη Κων/νο Δαβάκη. Με την επίθεση της Ιταλικής Καταδρομικής Μεραρχίας «ΤΖΟΥΛΙΑ» στην κατεύθυνση της Πίνδου, ο τότε ταγματάρχης Ιωάννης Καραβίας, εθελουσίως αναλαμβάνει μάχιμα καθήκοντα. Ο υπολοχαγός Αλέξανδρος Διάκος που φονεύθηκε στην επίθεση προς την ΦΟΥΡΚΑ, που είναι και ο πρώτος φονευθείς Έλληνας αξιωματικός στον ελληνοϊταλικό πόλεμο ανήκε στο Τάγμα του Ξηρομερίτη αξιωματικού, Ιωάννη Καραβία. Στις 2 Νοεμβρίου του 1940, τραυματισθέντος του συνταγματάρχη Κων/νου Δαβάκη, το Σύνταγμα έμεινε ακέφαλο, διότι την προηγουμένη 1 Νοεμβρίου, είχε τραυματισθεί και ο υποδιοικητής του, αντισυνταγματάρχης Δημήτριος Μεσίρης και, ο τότε ταγματάρχης Ιωάννης Καραβίας αναλαμβάνει τη Διοίκησή του συντάγματος του Δαβάκη, οι δε τραυματισθέντες Δαβάκης και Μεσίρης είχαν μεταφερθεί για νοσηλεία. Καταλαμβάνει, ο τότε ταγματάρχης Ιωάννης Καραβίας και Διοικητής πλέον του συντάγματος του Δαβάκη, δι΄ αντεπιθέσεως στον επιτιθέμενο, πολυάριθμο, καλώς εκπαιδευμένο και πάνοπλο εχθρό, το ύψωμα ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ και την επομένη 3 Νοεμβρίου 1940 καταλαμβάνει το ΤΑΜΠΟΥΡΙ στο όρος της Πίνδου ΣΜΟΛΙΚΑ, γενόμενος έτσι κυρίαρχος της μεταξύ αυτών διαβάσεως, αλλά και της αμυντικής γραμμής ΜΠΟΛΙΑΝΑ – ΓΥΦΤΙΣΣΑ-ΤΑΜΠΟΥΡΙ- ΚΑΝΤΖΙΚΟ, αποκόπτοντας τους Αλπινιστές της Ιταλικής Μεραρχίας «ΤΖΟΥΛΙΑ», που αφρόνως, χωρίς μέτρα προστασίας των πλευρών τους , είχαν διεισδύσει προς το Μέτσοβο, από το κύριο σώμα της Μεραρχίας. Προ δε του κινδύνου να εγκλωβιστούν, οι Ιταλοί επιδρομείς , οπισθοχώρησαν ατάκτως. Έτσι η διάβαση ευρίσκονταν στα ελληνικά χέρια με διοικητή του συντάγματος τον Ξηρομερίτη Ιωάννη Καραβία. Ο εχθρός ύστερα από αυτό άρχισε να οπισθοχωρεί για να μην εγκλωβισθεί και καταστραφεί. Η νίκη αυτή αποτελεί την πρώτη νίκη κατά του Άξονα ( Γερμανία – Ιταλία ) και η μάχη αυτή στην Πίνδο ανέτρεψε τον ρουν της ιστορίας. Γιατί αν η Ιταλική Μεραρχία «Τζούλια » έφτανε στο Μέτσοβο, θα κινείτο ταχέως προς τα Γιάννενα και η VII Μεραρχία που μαχότανε στο Καλπάκι θα εγκλωβίζονταν ή θα εξαναγκάζονταν να κινηθεί σε άλλη θέση αμύνης προς τα πίσω (Μακρυνόρος – Αμβρακικός κόλπος) με άγνωστα αποτελέσματα. Αν η ενέργεια αυτή του ταγματάρχη Ιωάννη Καραβία δεν γινότανε, είναι βέβαιον ότι δεν θα υπήρχε Αλβανικό Έπος, ο Άξονας θα επιτίθετο όχι τον Ιούνιο του 1941, αλλά ενωρίτερα εναντίον της Ρωσίας (σχέδιο Βαρβαρόσα) και η τύχη του κόσμου ίσως σήμερα να ήταν διαφορετική.
Ο πρώην αρχηγός Γ.Ε.Σ αείμνηστος στρατηγός Δημήτριος Καθενιώτης (1882-1947), γράφει για τον Ιωάννη Καραβία: «…. Τοιαύτη η επιδειχθείσα αντίληψις των Επιτελικών καθηκόντων του και η εν γένει δράσις ως επιτελούς του Ταγματάρχου Καραβία, μοναδική ως παράδειγμα για την αγωγή των Ελλήνων Επιτελών….». Για δε την πράξη του αυτή, ο ταγματάρχης, Ιωάννης Θεοδ. Καραβίας, προήχθη επ΄ ανδραγαθία. Στη συνέχεια μετά την κατάρρευση του Μετώπου και την υποδούλωση της Ελλάδος, συνέχισε τον Αγώνα κατά των κατακτητών στην Αφρική και την Ιταλία (ΡΙΜΙΝΙ). Σαν Διοικητής του Ι΄ Τάγματος της ΙΙΙ Ελληνικής Ορεινής Ταξιαρχίας πέρασε πρώτος απ όλα τα Συμμαχικά Στρατεύματα του ποταμού Ρουβίκωνα και ύψωσε την κυανόλευκο στην Ιταλία στην πόλη ΡΙΜΙΝΙ. Στην Ιταλία, στο πλευρό των Συμμάχων, κινείτο από νίκη σε νίκη. Έλαβε μέρος σε όλες τις μάχες της Γοτθικής Γραμμής ΜΟΝΑΝΤΙΛΟ – ΜΟΝΤΕΛΙ – ΜΟΡΑΝΟ – ΡΙΜΙΝΙ- ΜΠΕΛΑΡΙΑ – ΡΟΥΒΙΚΩΝΑ κ.λπ. Σαν άλλος Καίσαρας πέρασε βιαίως και χωρίς απώλειες τον ποταμό Ρουβίκωνα, γεγονός που αδυνατούσαν οι Σύμμαχοι επί 15νθήμερο να το επιτύχουν, έχοντες συνάμα και βαρύτατες απώλειες. Έστησε στον Ρουβίκωνα, ο Καραβίας, την κυανόλευκη στο αεροδρόμιο του ΡΙΜΙΝΙ. Οι μάχες αυτές ξέπλυναν την ντροπή των αθλιοτήτων μας, σαν έθνους, στη Μέση Ανατολή το 1944 και ανακτήσαμε την εμπιστοσύνη των Συμμάχων μας.
Οι μάχες αυτές ξέπλυναν την ντροπή των αθλιοτήτων μας, σαν έθνους, στη Μέση Ανατολή το 1944 και ανακτήσαμε την εμπιστοσύνη των Συμμάχων μας. Επίσης έλαβε μέρος στην εκκαθάριση των Αθηνών στα «Δεκεμβριανά» του 1944 με την ΙΙΙ ελληνική Ορεινή Ταξιαρχία. Προήχθη τρείς φορές επ΄ ανδραγαθία και τιμήθηκε πολλές φορές με το Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας καθώς και δυο ανώτατα Βρετανικά παράσημα ( D.S.O και O.B.E ) και τον ονόμασαν « Επίτιμο Αξιωματικό της Βρετανικής Αυτοκρατορίας». Είναι δε μεταξύ των πέντε (5) Ελλήνων Αξιωματικών που τιμήθηκαν με παράσημο από τους Συμμάχους για τις υπηρεσίες τους στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (Παυσανίας Κατσώτας από την Σταμνά Αιτωλ/νίας, Θεόδωρος Τσακαλώτος, Νικ. Παπαδόπουλος, Χρήστος Τσιγάντες και Ιωάννης Καραβίας). Υπηρέτησε ως υποδιοικητής και Διοικητής της Σχολής Ευελπίδων (1947-48), Διοικητής του Κέντρου Εκπαιδεύσεως Κορίνθου και μετέπειτα σαν Διοικητής της 72 Ελαφράς Ταξιαρχίας στην περίοδο του εμφυλίου πολέμου συντέλεσε στην εκκαθάριση της Πελοποννήσου και της Ρούμελης, όπου εξουδετέρωσε τους περιβόητους καπεταναίους του ΕΛΑΣ «ΠΕΡΔΙΚΑ» και «ΔΙΑΜΑΝΤΗ» αντιστοίχως. Το 1953, ανέλαβε εθελουσίως την οργάνωση της πρώτης μεγάλης ασκήσεως του ΝΑΤΟ «Ντιπ Εξπρές = Εωθινός Περίπατος » και την διεξήγαγε στον χώρο της Μεσογείου κατά τον αριστοτεχνικότερο τρόπο, σημειώσας μεγάλη επιτυχία και αποσπάσας τα συγχαρητήρια της Συμμαχίας. Το Πάσχα του 1955 ενώ ήταν Διοικητής, με το βαθμό του υποστρατήγου στην V Μεραρχία Κρήτης, αποστρατεύθηκε, παρόλο που ήταν επικρατέστερος για να αναλάβει και καθήκοντα Αρχηγού Γενικού Επιτελείου Στρατού (ΓΕΣ). Και τούτο , γιατί σαν πιστός και φιλότιμος στρατιώτης ,δεν θέλησε να γίνει κομματικό όργανο κανενός , αλλά και διότι ορισμένοι (ίσως απόλεμοι), «εζήλωσαν την δόξαν του». Η ελληνική ιστορία είναι γεμάτη από τέτοια παραδείγματα . Το 1963 πολιτεύτηκε στην Αιτωλοακαρνανία με την Ένωση Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου, αλλά δεν εκλέχτηκε βουλευτής, αναλαμβάνοντας όμως από την κυβέρνηση του Παπανδρέου, τη διοίκηση των λεωφορείων της ΑΣΠΑ (σημερινή ΕΑΣ- ΕΘΕΛ). Οργάνωσε τις συγκοινωνίες εκείνης της εποχής, βοηθώντας παράλληλα πολλούς συμπατριώτες του που εργάζονταν στα τότε λεωφορεία της Αττικής (ΑΣΠΑ). Περισσότερα κανείς μπορεί να μάθει για τη φωτεινή αυτή Στρατιωτική μορφή, στα βιβλία των: στρατηγού Αθανασίου Κόκκορη, στρατηγού Δημητρίου Καθενιώτη, Πάπυρος Λαρούς, του Άγγελου Τερζάκη, στο βιβλίο του ιδίου του στρατηγού (Η ζωή ενός στρατιώτη) , στα άρθρα της εφημερίδας Βραδυνής του Κώστα Σαρδελή , στην Εφημερίδα «ΠΑΡΟΝ» του Γεωργίου Δ. Παπαδημητρίου τ. Υπουργού –Βουλευτή . Η Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Ξηρομέρου Αιτωλοακαρνανίας (Ο.Π.ΣΥ.Ξ), έχει τιμήσει τον αείμνηστο στρατηγό, με ειδική εκδήλωση που είχε κάνει προς τιμή του στην Αθήνα στις 1 Νοεμβρίου 1992 και στο Πνευματικό Κέντρο Ρουμελιωτών, με ομιλητή τον επίσης Ξηρομερίτη αντιστράτηγο Ευσέβιο Χούσο καταγόμενο απ΄ το Θύριο Βονίτσης, με κατάμεστη την αίθουσα του ΠΚΡ και παρουσία εκατοντάδων Ξηρομεριτών κλπ Αιτωλοακαρνάνων, αλλά και δημοτικών, πολιτικών, στρατιωτικών, αστυνομικών, εκκλησιαστικών κ.λ.π αρχών. Στη δεύτερη του πατρίδα την Παροικιά της νήσου Πάρου (χωριό της γυναίκας του Φωτεινής Μαρινοπούλου αδελφή του Παναγιώτη Μαρινόπουλου και κόρη του μηχανικού και πολιτικού Σωτήρη Μαρινόπουλου), υπάρχει οδός με το όνομα του στρατηγού, Ιωάννη Θεοδ. Καραβία, εις ένδειξη ευγνωμοσύνης για τις υπηρεσίες του προς στο έθνος και την νήσο Πάρο που τόσο πολύ αγαπούσε.
Στην δε, ιδιαιτέρα του πατρίδα, την Παναγούλα Ξηρομέρου (συνοικισμός στον Μύτικα και κοντά στην παραλία), υπάρχει προτομή του, της οποίας τα αποκαλυπτήρια πραγματοποιήθηκαν στις 23 Οκτωβρίου 2010 επί δημαρχίας κ. Δημητρίου Τριποτσέρη, χοροστατούντος του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Αιτωλ/νίας κ.κ Κοσμά, του Νομάρχη Αιτωλ/νίας κ. Ευθ. Σώκου, του πρόεδρου των Ριμιμιτών στρατηγού Κων/νου Κόρκα κ.λπ δημοτικών, πολιτικών, στρατιωτικών και αστυνομικών αρχών. Πέθανε ο στρατηγός, Ιωάννης Θεοδ. Καραβίας, στις 26 Ιουνίου 1994 πλήρης ημερών (95 ετών) και ενταφιάστηκε στο κοιμητήριο του Δήμου Παπάγου – Αττική στον οικογενειακό του τάφο με αριθμό τάφου 1746. Προσπάθησα με τα λίγα αυτά λόγια, να σκιαγραφήσω – λακωνικά – τη ζωή και το έργο ενός ήρωα Ξηρομερίτη, του στρατηγού Ιωάννη Θεοδ. Καραβία, τον οποίο είχα την τιμή να τον γνωρίσω από κοντά, γινόμενος συνομιλητής του, επισκεπτόμενος μάλιστα πολλές φορές το σπίτι του (οδός Σούτσου 38 Αμπελόκηποι – Αθήνα) όπου και μου ενεχυρίασε ενυπόγραφα το βιβλίο του, αλλά και μου διηγήθηκε πολλά για τη ζωή του απ΄ τα οποία σταχυολόγησα αρκετά και σας τα παρουσίασα πιο πάνω. Θέλησα με την ενέργεια μου αυτή κι εν όψει της εθνικής εορτής της 28ης Οκτωβρίου, να αποτίσω ελάχιστο φόρο τιμής στον συμπατριώτη μας «ξεχασμένο» ήρωα της μάχης της Πίνδου του 1940, τον στρατηγό Ιωάννη Θεοδ. Καραβία, έναν ήρωα στον οποίο οι Έλληνες οφείλουμε και σαυτόν κατά μέγα μέρος την Ελευθερία μας.
